Prana

Jeden z najlepszych polskich pianistów jazzowych nie miał dotąd zbyt wielu własnych płyt. Solowy debiut Artura Dutkiewicza "Błękitna ścieżka" ukazał się w 1989 r. Potem był album "Lady Walking" (1998) nagrany w kwartecie z gitarzystą Brandonem Furmanem.

Na kolejny trzeba było czekać jedenaście lat, ale "Niemen Improwizacje" był wydarzeniem 2009 roku, podobnie jak wydany rok później "Hendrix Piano". Razem z albumem "Mazurki" (2012) tworzą tryptyk nawiązujący do korzeni artysty i jego młodzieńczych fascynacji.

"Prana" nagrana w trio z kontrabasistą Michałem Barańskim i perkusistą Łukaszem Żytą ma wyjątkowe przesłanie. Artur Dutkiewicz przekazuje nam swoją życiową energię za pośrednictwem muzyki. Album otwiera powoli rozwijający się temat "Passage". Te dźwięki mają siłę oczyszczającą, przygotowują nas na najważniejsze doznanie w tytułowym utworze "Prana". Piękna solówka kontrabasu wprowadza nas na wyższy poziom emocji, a chwytliwy, fortepianowy temat działa jak powiew świeżego powietrza. Nabieramy ożywcze dźwięki "w płuca".

Starożytna indyjska melodia "On Namo Bhagavate" jest podziękowaniem za boską opiekę i moc, jaką zyskaliśmy. W nastrojowej melodii "Above the Clouds" Artur Dutkiewicz kapitalnie opisuje swe doznania z lotu samolotem. Album zamyka rozkołysany blues dedykowany Tomaszowi Szukalskiemu.

Marek Dusza
PIANOART