Potężne układy magnetyczne, przypraw do podobnie umiarkowanym wychyleniu cewek, pozwolą uzyskać wysoką efektywność, co zachęca do prób ze wzmacniaczami małej mocy.
Najwyższe tony przetwarza głośnik należący do ogólnie pojętego typu tubowego. Nie jest to jednak klasyczna konstrukcja tubowa z "driverem" w komorze sprzęgającej, ale prostsza aplikacja przetwornika wspomaganego krótką tubką.
Dwie "dwudziestki" filtrowane są przez trzy cewki; jedna cewka tworzy filtr dolnoprzepustowy 6 dB/okt. dla dolnego głośnika (niskotonowego), dwie pozostałe, wraz z pojemnościami, wyżej dostrojony, ale ostrzejszy filtr 24 dB/okt. dla górnego głośnika (nisko-średniotonowego).
Tubowy głośnik średniotonowy wykorzystuje dość duży, neodymowy układ magnetyczny.
Pomiędzy pierścieniem magnesu, który w przybliżeniu wyznacza pozycję cewki i tytanowego drivera, a najwęższym miejscem konstrukcji, znajduje się komora sprzęgająca - charakterystyczna dla klasycznego głośnika tubowego.
Układ elektryczny dla tub umieszczono na oddzielnej płytce. Tutaj wszystkie filtry są wyższego rzędu, a elementy dobrej klasy - cewki tylko powietrzne, a kondensatory foliowe.