DENON
DP-3000NE / DL-103R
Testy czerwcowego numeru AUDIO nie są specjalnie kontrowersyjne i odkrywcze. Dotyczą od dawna znanych kategorii urządzeń, tyle że w najbardziej aktualnych odsłonach. To wyłącznie sprzęt dwukanałowy, niemający nic wspólnego z kinem domowym, jednak wyposażony w nowe funkcje.
Dla audiofilów starszej daty nie mają one wielkiego znaczenia, czasami nawet odstręczają swoim skomplikowaniem i niepewną praktycznością, zwykle nie obiecując wyższej jakości dźwięku. Ale w dużej mierze właśnie dlatego słuchanie muzyki wciąż jest atrakcyjne dla nowej generacji, dla młodszych, a także dla tych wszystkich, którzy w każdej dziedzinie życia są łasi na nowoczesność - funkcjonalną, techniczną i wzorniczą.
Audio trzyma się dobrze dzięki sumie wszystkich swoich atutów, konserwatywnych i "postępowych", muzycznych i estetycznych, wszechstronności i wielowariantowości, mobilności albo stacjonarności, dopasowaniu do różnych sytuacji, środowisk, potrzeb i budżetów. Do tego mamy tygiel kompetencji, pasji i emocji.
Solidna technika zderza się z voodoo, a może przeplata się z nim w najbardziej dojrzałych produktach zadowalających ekspertów lub kuszących mniej doświadczonych audiofilów. Nawet sprzeczne koncepcje nie wykluczają się z rynku, lecz licytują na siłę przekonywania często irracjonalnymi argumentami, a nonsensy mają pole do popisu chyba większe niż w jakiejkolwiek innej branży, w której podstawą funkcjonowania produktu są prawa fi zyki, a nie artystyczne wizje.
Nie byłoby to możliwe, gdyby nie umiarkowany poziom technicznej wiedzy użytkowników, dość łatwo dających się nabierać na różne teoryjki i slogany - zresztą w innych branżach konsumenci też nie są gremialnie profesorami. W audio znacznie większy zakres swobody, interpretacji i nieracjonalności wynika z dopuszczenia do zbyt dużego subiektywizmu ocen.
Długo sądziłem, że to zjawisko negatywne, z którym trzeba walczyć, przynajmniej próbować redukować, promując coraz lepsze rozumienie zjawisk, techniki i pomagając w najtrafniejszych (chociaż nie najłatwiejszych) wyborach. Wciąż nie mogę się oprzeć objaśnianiu rzeczy trudnych, obalaniu mitów, zamiast iść na łatwiznę i potakiwać "mądrościom ludowym".
Ale mam też wątpliwości... gdyby wyeliminować z rynku wszystkie poronione, a tym bardziej wątpliwe pomysły, pozostawiając tylko mądre i pewne, byłoby znacznie mniej ciekawie, mniej inspirująco i ostatecznie mniej opłacalnie - w sumie sprzedaż tylko "porządnych" urządzeń wcale nie musiałaby być wyższa od sprzedaży całej masy urządzeń różnej proweniencji.
Dlatego żadna firma nie zdobędzie całego rynku audio nawet najgenialniejszymi pomysłami, bo szukanie jeszcze lepszych, albo co najmniej innych, jest sednem ruchu w tym interesie. Trzeba za to zapłacić określoną cenę - ryzyka spotkania z urządzeniami trefnymi, i, co gorsza, ryzyka nabycia ich w najlepszej wierze...
Ale bez ryzyka i porażki złego wyboru nie ma szczęścia i satysfakcji dobrego. Dlatego tak nas to kręci, bo dobre brzmienie nie jest podane jak na tacy, zależy od wielu czynników, wymaga indywidualnego wysiłku i oceny, i to jest zabawa, która często wciąga nas bardziej niż słuchanie muzyki.
Andrzej Kisiel
