SONATAS - SCARLATTI - recenzje płyt

Array
(
    [0] => stdClass Object
        (
            [id] => 16988
            [title] => Drewnowski
            [alias] => sonatasscarlatti-drewnowski
            [categories_id] => 1370
            [categories_type_id] => 457
            [introtext] => 
Niegdyś, czyli około XVI wieku, sonata była instrumentalną wersją utworu wokalnego. Sto lat później połączyła się z suitą tańców i rozróżniano jej dwa rodzaje - czteroczęściową sonatę kościelną i trzyczęściową sonatę kameralną. Forma ta nieustannie ewaluowała. Na przykład w epoce romantyzmu była ona zwykle zarezerwowana dla fortepianu solowego. 


            [date_publish] => 2011-07-03 00:00:00
            [categoryTitle] => Klasyczna
            [categoryAlias] => klasyczna
            [route] => /muzyka/recenzje/klasyczna/16988-sonatasscarlatti-drewnowski
            [categoryRoute] => /muzyka/recenzje/klasyczna
            [categoryParenRoute] => /20-lat-audio
            [images] => stdClass Object
                (
                    [lidowe] => Array
                        (
                            [0] => stdClass Object
                                (
                                    [content_id] => 16988
                                    [id] => 11554
                                    [width] => 240
                                    [height] => 238
                                    [alias] => lidowe
                                    [src] => /images/5/5/4/11554-sonatasscarlattidrewnowski_max.jpg
                                    [title] => 
                                    [description] => 
                                    [zrodlo] => 
                                )

                        )

                )

            [image] => /images/5/5/4/11554-sonatasscarlattidrewnowski_max.jpg
            [link] => /muzyka/recenzje/klasyczna/16988-sonatasscarlatti-drewnowski
        )

)

SONATAS - SCARLATTI

Drewnowski

Wykonanie

Nagranie

Niegdyś, czyli około XVI wieku, sonata była instrumentalną wersją utworu wokalnego. Sto lat później połączyła się z suitą tańców i rozróżniano jej dwa rodzaje - czteroczęściową sonatę kościelną i trzyczęściową sonatę kameralną. Forma ta nieustannie ewaluowała. Na przykład w epoce romantyzmu była ona zwykle zarezerwowana dla fortepianu solowego.

ZOBACZ WIĘCEJ

PODOBNE BRZMIENIE