Najczęściej spotykany układ symetryczny dwudrożny, czyli z wysokotonowym pośrodku i nisko-średniotonowymi po bokach, w ułożeniu poziomym wykazuje się słabą charakterystyką kierunkową w płaszczyźnie poziomej (słuchacze siedzący po bokach słyszą brzmienie z wycofanym przełomem średnich i wysokich tonów).
Problem ten przełamują trójdrożne zespoły centralne, w których pomiędzy parą niskotonowych znajduje się tandem średnio-wysokotonowy, zorientowany pionowo, a więc korzystniej dla dobrego rozpraszania w poziomie.