To co od zawsze odróżniało płockich muzyków od reszty zespołów to możliwość grania w taki sposób, jaki tylko uda im się wymyślić. Z tego powodu fani nigdy do końca nie wiedzą, czego mogą się spodziewać po kolejnej płycie Lao Che.
Wbrew tytułowi, który nawiązuje do Brzechwy i jego "Brzechwa dzieciom", Lao Che kieruje swoje kompozycje ku zdecydowanie dojrzalszej grupie odbiorców, nierzadko mających swoje własne pociechy. Niech nie zwiodą Was tytuły pokroju "Legenda o Smokuh", "Bajka o Misiu" czy "Dżin", ponieważ mamy w tym przypadku do czynienia z poważnym przekazem, zwykle ubranym w dość ironiczne słowa.
Jak zwykle Spięty porusza tematy, które często są omijane w muzyce popularnej, pomagając sobie odwołaniami do literatury dziecięcej. Wcześniej wspomniana "Bajka..." to pokaz wpływu otoczenia na jednostkę, "Legenda o Smoku" traktuje o nietolerancji, a z kolei "Dżin" porusza temat boga. Teksty w przypadku tej płyty zaskakują podwójnie, bo o ile trafne przemyślenia wokalisty są już regułą, o tyle ubranie tego w słowa znane nam z bajek jest w pewnym sensie nowością.
Jeżeli chodzi o warstwę instrumentalną całego przedsięwzięcia to najbardziej cieszy fakt słuchania jammujących kumpli, ponieważ tym razem panowie zdecydowali się na bardziej spontaniczne granie. Zespół sprytnie żongluje stylistykami, spectrum jest dość szerokie, zaczynając od mocniejszego "Tu" a kończąc na delikatnym "Errata". Dodatkowo za całość odpowiada niejaki Piotr "Emade" Waglewski, który wyciągnął z nagrań to co najlepsze, dzięki czemu "Dzieciom" słucha się aż nadto przyjemnie.
Kolejna płyta, kolejne zaskoczenie. Lao Che znów prezentuje swoją muzykę w nowej formie, co w ostatnim czasie staje się już regułą. "Dzieciom" to płyta, która przekornie poruszy niejednego dorosłego zarówno dzięki tekstom, jak i samej muzyce. Można uznać, że plan został wykonany.
Marcin Czostek
Mystic
