Dno przestrzeni

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych potrzebowała muzyki do ilustrowania przede wszystkim Polskiej Kroniki Filmowej i dlatego zapraszała do nagrań zespoły potrafiące grać muzykę intrygującą, a przy tym łatwo wpadającą w ucho. Do takich należał Show Band.

Show Band była to grupa basisty i kompozytora Anatola Wojdyny. Na organach Hammonda i fortepianie elektrycznym Fender Rhodes grał Maciej Głuszkiewicz (ex Klan), a na perkusji i skrzypcach Jan Mazurek (Quorum, Breakout, Ergo Band).

Warto podkreślić, że w latach 70. Hammond i Fender Rhodes były popularne w jazzie, muzyce soulowej i disco. Show Band grał przede wszystkim ku radości bywalców lokali tanecznych w Warszawie i w Skandynawii. Zgadzam się z Michałem Wilczyńskim, wydawcą i autorem komentarza do albumu, że "Granie do tańca to - wbrew pozorom - sztuka". A trio Wojdyny posiadło ją w stopniu mistrzowskim.

Po wydaniu płyty "Punkt styku" (2014) zawierającej archiwalne nagrania dla PKF, dostajemy drugi w dyskografii zespołu album "Dno przestrzeni" z sesją dla WFD, zarejestrowaną 23 kwietnia 1975 r. Do tria dołączył Aleksander Bem grający na kongach i innych instrumentach perkusyjnych. Słucham tej znakomitej muzyki z nostalgią, przypominam sobie te brzmienia i stwierdzam, że nic się nie zestarzały.

Grzegorz Dusza
GAD RECORDS