Małżeństwo Alice i Johna Coltrane’ów było bardzo silnie związane z filozofią i duchowością Indii. John wielokrotnie dawał temu wyraz w swej grze na saksofonie, natomiast Alice, szczególnie po śmierci Johna, stała się aktywną wyznawczynią religii i kultury wedyjskiej, przybierając imię Turiya.
Wypowiedzi Alice Coltrane na organach Wurlitzera, fortepianie czy harfie zawsze nosiły pokaźny ładunek uduchowienia. Jak się jednak okazuje, największy stopień religijnej żarliwości wyrażała swoim śpiewem, czego próbkę mamy uwiecznioną na niniejszym krążku.
Nie jest to pierwszy dokument przedstawiający religijne pienia z jej udziałem, bowiem w 1976 r. powstał album "Radha-Krsna Nama Sankirtana", zawierający śpiewy chóralne w oprawie instrumentalnej. Niniejszy projekt został zmaterializowany samodzielnie przez Alice w 1981 r., lecz wtedy wydany przez nią tylko w niewielkim nakładzie jako rodzaj modlitewnika.
Zebrany na płycie "Kirtan: Turiya Sings" materiał ma charakter śpiewu towarzyszącego duchowej medytacji (kirtan). Alice Coltrane dobrze śpiewa w nabożnym skupieniu święte strofy w sanskrycie, towarzysząc sobie wyłącznie na organach.
Faktura wypowiedzi jest odległa od jakiejkolwiek formy jazzu i najbliżej jej do indyjskiej muzyki sakralnej, rytualnej czy gospelsowej. Przekaz Alice jest bardzo klarowny i wprowadza iście transową atmosferę.
Cezary Gumiński
Impulse!/Universal
