Sędziwy już trębacz Smith jest postacią szczególną na amerykańskiej scenie jazzowej. Preferuje wypowiedzi w małych składach, duetach, a nawet solo. Ze swego instrumentu potrafi wydobyć wielorakie brzmienia – od tonów niezwykle szlachetnych po wyraziste pomruki.
Rok temu ukazała się wyjątkowa płyta "Central Park", nagrana przez Wadadę Loe Smitha w duecie z pianistką/organistką Aminą Caludiną Myers. Na niniejszym albumie mamy zaś dialog trębacza ze swym byłym uczniem Iyerem, obecnie jednym z najbardziej kreatywnych pianistów amerykańskich.
To nie pierwsze spotkanie tych wybitnych muzyków w studio, bo dekadę temu w podobnej konwencji nagrali album "A Cosmic Rhythm with Each Stroke".
Jak twierdzą artyści, ich intelektualne nastroje w ostatnich latach pogorszyły się, stąd szkicowane obrazy są utrzymane w całkiem minorowym, a nawet elegijnym nastroju. Vijay Iyer wykorzystuje nie tylko szlachetne dźwięki z fortepianu koncertowego, ale również wydobywa je z wersji elektrycznej, dodatkowo preparuje efekty elektronicznie.
Wydawałoby się, że ci rasowi jazzmani improwizując, tworzą wizje niepewnego świata. Jednakże, jak pokazuje okładka, ich dialogi zostały w jakimś sensie zakomponowane. Większość utworów na płycie jest utrzymana w nastroju rozgoryczenia, jedynie "Floating River Requiem" lekko ocieplają bluesowe akcenty.
Cezary Gumiński
ECM/Universal
