Distances

Mało znana w Polsce, ale wielce zasłużona dla europejskiego jazzu brytyjska wokalistka Norma Winstone nagrała pierwszy od dziesięciu lat album dla wytwórni ECM. Znawcy wydawnictw tej zasłużonej oficyny z Monachium pamiętają dobrze jej albumy firmowane zespołem Azimuth. Tworzyła go razem z pianistą Johnem Taylorem i trębaczem Kennym Wheelerem.

Trio kojarzyło się z intrygującymi, wokalno-instrumentalnymi improwizacjami o kameralnym charakterze. Swą karierę zaczęła pod koniec lat 70., a jej punktem kulminacyjnym był wspólny występ z Rolandem Kirkiem w klubie Ronniego Scotta. Występowała z czołowymi brytyjskimi jazzmanami, by w 1971 r. nagrać debiutancki album "Edge of Time". W grupie Azimuth znalazła muzyków, z którymi mogła pozwolić sobie na swobodne improwizacje scatem.

Osiem lat temu Norma przyjęła zaproszenie od niemiecko-włoskiego duetu: Klaus Gessing (saksofony, klarnety) i Glauco Venier (fortepian). Kilka kolejnych koncertów uświadomiło jej, że oto powstał kolejny zespół, z którym może śpiewać nie tylko standardy, ale i własne teksty, do których muzykę piszą właśnie Venier i Gessing.

Album "Distances" urzeka spokojnym nastrojem, zachwyca idealnym porozumieniem muzyków. Nikt tutaj się nie śpieszy, dźwięki są starannie dobierane i długo wybrzmiewają w przestrzeni studia. Standard Cole Portera czy piosenkę Petera Gabriela Norma Winston śpiewa w tak charakterystyczny sposób, że natychmiast rozpoznamy jej styl.

Marek Dusza

ECM / UNIVERSAL MUSIC