Wydaje się, że austriacki pianista Helbock znalazł w osobie wiolonczelistki Hofer właściwą kompankę w poszukiwaniu nowych form wyrazu w różnorodnie potraktowanej materii jazzowej. Już pierwszy utwór "Woman’s Dance" jakby sygnalizował stylistykę albumu.
Wiodącym frazom wiolonczeli towarzyszy preparowany fortepian, co stylistycznie lokuje ten utwór między kameralną klasyką a jazzem. Podobnie mają się sprawy z tematem "Dark Soul". Te dwa utwory przedziela w latynoskim stylu "Dancing to Another Space", który został uatrakcyjniony grą dokooptowanego gitarzysty akustycznego Mahana Miraraba.
Interpretacja słynnego "Purple Rain" Prince’a jest dość odległa od linii melodycznej oryginału, co wcale nie przekreśla jej atrakcyjności w partiach improwizowanych, zaś osadzona na funkującym basie wersja "Sexy M.F." wprost kipi energią. Porywające wykonanie "Night Dances" najpełniej ukazuje wysokie umiejętności techniczne i koncepcyjne duetu.
Uspokaja nieco aurę balladowy "Song of a Dream" z udziałem Lorenza Raba na flugelhornie. Energetyczne wsparcie do klasycznego "Freedom Jazz Dance" wnosi wokaliza Veroniki Harcsa. Fragment koncertu fortepianowego R. Schumanna został podany w formie dość abstrakcyjnej. Również wartka interpretacja wokalna "’Round Midnight" Theloniousa Monka ma prawo zaskoczyć.
Cezary Gumiński
ACT/GiGi Distribution
