John Surman jest postacią szczególną i to nie tylko na jazzowej scenie angielskiej. Pod koniec lat 60. wykreował nową formę gry na saksofonie barytonowym i klarnecie basowym, których echa dotarły za Ocean już na początku kolejnej dekady.
Wcześniej te dwa instrumenty wchodziły w jazzie głównie w skład big-bandowych sekcji instrumentów dętych. John Surman nie tylko poszerzył ich skalę tonalną, nadał im dodatkowej ruchliwości, lecz zademonstrował też ich olbrzymie możliwości wyrażania ekspresji w partiach solowych.
Ten tytuł autorski z 1981 r. przypomina nam owoce pierwszej, a potem wielokrotnie wznawianej współpracy między Surmanem a amerykańskim perkusistą Jackiem DeJohnettem. Używając niekiedy fortepianu elektrycznego, DeJohnette raczej dyskretnie zaznaczał tu i ówdzie swą perkusyjną obecność. Projekt został zaś zdominowany przez Surmana. Utworzył on oparte na repetycjach podkłady syntezatorowe, na które nałożył improwizowane partie na saksofonowe (na sopranie, barytonie oraz klarnecie basowym).
Cała płyta "The Amazing Adventures of Simon" została utrzymana w aurze melancholijnej. Opowieści Surmana charakteryzują się z jednej strony pewną dynamiką, jednakże kreślone pastelowymi brzmieniami saksofonów tworzą całkiem baśniowy nastrój.
Cezary Gumiński
ECM / Universal
