Najpopularniejsza metoda reprezentacji sygnału analogowego w systemach cyfrowych. Używana jest w telekomunikacji, w cyfrowej obróbce sygnału (np. w procesorach dźwięku), do przetwarzania obrazu, do zapisu na płytach CD i w wielu zastosowaniach przemysłowych.
Metoda polega na reprezentacji wartości chwilowej sygnału (próbkowaniu) w określonych (najczęściej równych) odstępach czasu. Wartość chwilowa sygnału jest przedstawiana za pomocą słowa kodowego.
