(Płyta winylowa) Starszy typ płyt grających gdzie dźwięk zapisany jest na wytłoczonej mechanicznie ścieżce (rowku). W niej porusza się igła adaptera, przetwarzając swoje drgania na sygnały dźwiękowe.
Płyta analogowa zapisana jest na obu stronach. Chcąc odsłuchać wszystkie nagrania, płytę należy odwrócić (najczęściej ręcznie). W użyciu były dwa standardy płyt: tzw. długogrające (LP, średnica 30 cm, 33 1/3 obr) i tzw. single (SP, 45 obr).
Wadą płyt analogowych jest bardzo mała wytrzymałość na zarysowania i kurz. Już po kilkunastu odtworzeniach dźwięk wyraźnie traci na jakości - słychać charakterystyczne trzaski.
Obecnie, mimo rozwoju digitalizacji dźwięku, wielu melomanów woli jednak dźwięk z płyty analogowej odtworzonej na wysokiej klasy adapterze.
