Popularny angielski pianista i klawiaturzysta posiada pełne wykształcenie klasyczne. Nie przeszkodziło mu to w wieloletniej współpracy z funky-jazzową amerykańską formacją Snarky Puppy oraz wieloma artystami uprawiającymi rozmaite stylistyki muzyczne.
W poszukiwaniu nowych form wypowiedzi Laurance zaproponował projekt, w którym zaprezentował się solo na fortepianie, a towarzyszyła mu młoda grupa The Untold Orchestra z Manchesteru.
Ta 18-osobowa formacja, złożona wyłącznie z instrumentów smyczkowych, ma dość elastyczny profil artystyczny. Jej największą zaletą jest umiejętność pełnego witalności akcentowania rytmu w dolnym rejestrze i to bez udziału perkusji. W ten sposób udało się uzyskać doskonałą synergię pomiędzy melodyjnymi liniami fortepianu a orkiestrowym akompaniamentem.
Dysponujący imponującymi umiejętnościami technicznymi Bill Laurance nie przeładował własnych partii nadmiarem ozdobników. Starał się uzyskać maksymalne zespolenie między klarownymi fortepianowymi wątkami melodycznymi a harmonizującym podkładem kreowanym przez orkiestrę.
Wyraźnie zaakcentowanych partii solowych jest na płycie stosunkowo niewiele, ale oprócz ciągłej fortepianowej narracji zwraca uwagę brawurowe solo skrzypiec w kompozycji "Lyra".
Cezary Gumiński
ACT/GiGi Distribution
