Choć w powszechnej świadomości Krzysztof Meyer - w porównaniu z Pendereckim, Góreckim czy Kilarem - pozostaje kompozytorem nieznanym, to dla bardziej świadomych I wyedukowanych melomanów jest to twórca niezwykle interesujący.
Uczeń Stanisława Wiechowicza i Krzysztofa Pendereckiego, studia uzupełniał w Paryżu u "matki kompozytorów" - Nadii Boulanger. Jest także pianistą i znakomitym pisarzem muzycznym, w tym autorem świetnej biografii Dymitra Szostakowicza. Utwory, które znalazły się na polecanej płycie, powstały w ostatnim czasie, a mianowicie w latach 2002 - 2006. W odróżnieniu od większości poprzednich kompozycji, w których Krzysztof Meyer występuje jako twórca muzyki subtlnej, o delikatnym, wyrafinowanym brzmieniu, tym razem wykorzystuje pełnię symfonicznej potęgi, dużej, rozbudowanej orkiestry.
Nie bez znaczenia pozostaje tu także dramaturgia utworów. "Chciałbym, aby moje utwory były dla słuchacza ważną, obchodzącą go historią - mówi kompozytor - wypowiedzianą za pomocą dźwięków, nie zaś strumieniem bodźców akustycznych przepływających mimo woli, obok jego uszu". I tak się dzieje. Zwraca uwagę wyrafinowanie formy, ale nie jej przerost. Meyer to kompozytor niezwykle surowy i oszczędny.
Barbara Tenderenda
DUX 2009
