Oj lubi sobie Misza Maiski pograć, to czego inni wiolonczeliści jeszcze nie zagrali. Toteż opracowuje na wiolonczelę i fortepian utwory przeznaczone pierwotnie na różne składy instrumentalne lub głos z akompaniamentem.
Tak było niegdyś w przypadku Szuberta, tak jest teraz z Rachmaninowem. Utwory na fortepian - Elegia, Melodia i Preludium oraz pieśni - "Sumerki", "Tibia tak ljubiat wsie", "Kak mnie bolno", "W mołczani noczi" i "Nocz pieczalna" sąsiadują z dwoma utworami skomponowanymi oryginalnie na wiolonczelę i fortepian - Sonata g-moll i "Danse orientalne".
To, że Maiski znakomicie czuje muzykę Rachmaninowa nie powinno dziwić nikogo, wspaniałym odkryciem jest urodzony w Wenezueli pianista argentyński - Sergio Tiempo. Inna sprawa, że Maiski ma niezłe doświadczenie we współpracy z artystami południowoamerykańskimi - vide Martha Argerich.
Siergiej Rachmaninow uważany jest za jednego z najwybitniejszych pianistów w historii muzyki. Dysponujący olśniewającą techniką porównywany był do Franciszka Liszta. Był także wybitnym kompozytorem. Tworzył symfonie, koncerty fortepianowe, kameralistykę i opery. Do najbardziej znanych jego utworów należą niezwykle ekspresyjne pieśni. Maiski zachował ich elegancję i bogactwo formy.
Barbara Tenderenda
Deutche Grammophon 2007 / Universal Music Polska