Nelson Freire to mój ukochany pianista, jeden z ostatnich wielkich wirtuozów fortepianu w stylu najwybitniejszych muzyków XX wieku. Jak mało kto czuje muzykę Chopina i jak mało kto potrafi ją tak wspaniale wykonywać.
Niedawno słuchaliśmy jego pierwszych, jeszcze często niedoskonałych starych nagrańa radiowych. A teraz mamy przed sobą ostatnie, wykonane przez dojrzałego siedemdziesięciojednoletniego artystę. Jak on gra! Może nie perfekcyjnie, może niewygrane są wszystkie nuty, ale jak brzmi fortepian!
Jak twierdzi sam Nelson Freire, muzykę Chopina wielbił od samego początku, czyli od dziecka. Jego pierwsze nagranie płytowe - a miał wówczas zaledwie dwanaście lat - to recital chopinowski. Zawierał między innymi 4 Balladę f-moll, czyli tę, która znalazła się na polecanej płycie. To najsmutniejsza, a zarazem najpiękniejsza melodycznie ballada kończąca się kodą o tragicznym wyrazie.
Impromptu Ges-dur jest bardzo wyrafinowane, poetyckie i subtelne. Kołysanka Des-dur zwraca uwagę na prosty i jednostajny akompaniament lewej ręki oraz na skomplikowane ornamenty ręki prawej. Świetne mazurki i Polonez As-dur, najbardziej popularny spośród polonezów oraz ukochany przez Nelsona Freire - II Koncert f-moll wykonany wraz z Gurzenich-Orchester Koln z Lionelem Bringuierem.
Stanisław Bukowski
DECCA 2014
