Ach, dokąd uciec mam, gdy dusza pełna ran, gdy tak mi ciążą grzechy? – to pierwsze słowa kantaty Jana Sebastiana Bacha napisanej na 19. Niedzielę po święcie Trójcy Przenajświętszej i oznaczonej w katalogu dzieł kompozytora BWV 5. Powstała w drugim roku działalności kantora w Lipsku i należy do drugiego cyklu kantat pisanych na kolejne święta roku liturgicznego.
Międzynarodowe trio Cellini Consort wykonuje transkrypcję tej kantaty na trzy viole da gamba, choć każdy z muzyków gra na dwóch lub trzech instrumentach: Tore Eketorp na 5-strunnym quintonie i violi basowej, Brian Franklin na sopranowej, tenorowej i basowej, a Thomas Goetschel na quintonie, tenorowej i basowej, co znakomicie wzbogaca brzmienie wirtuozowskiej interpretacji.
Transkrypcje dzieł wielkich kompozytorów mają długą tradycję, sam J.S. Bach był twórczym aranżerem. Napisał transkrypcje kilku koncertów skrzypcowych Vivaldiego na klawesyn i organy. Sam zapewne nie przewidział, że jego kantaty mogą być grane przez trzech gambistów, a przecież pisał utwory na violę.
To nie lada atrakcja dla współczesnych słuchaczy usłyszeć znane dzieło w kompletnie innej aranżacji. Cellini Consort dowiedli, że tak mogła brzmieć muzyka chorałowa, gdyby współcześni Bachowi gambiści zechcieli ją zagrać w oryginalnej konfiguracji instrumentów.
Marek Dusza
Ramee/CMD
