To już drugi tytuł firmowany przez reaktywowane austriacko-szwajcarskie trio, które odnotowało triumfalny powrót na scenę po dekadzie przerwy w działalności.
Ponieważ Depart uprawia wyluzowany rodzaj jazz-rocka z licznymi wpływami etnicznymi, ich publiczność gromadzi się głównie w klubach i na mniej formalnych festiwalach. Harry Sokal - saksofony, Heiri Kanzig - kontrabas i Jojo Mayer posiadają bogate doświadczenia, bo grali w kwintecie Arta Farmera i słynnej Vienna Art Orchestra. Jednakże jako trio wypracowali sobie styl, który ma coś wspólnego z takimi amerykańskimi formacjami jak Critters Buggin czy Bloomdaddies.
Sokal na saksofonach z elektronicznymi przystawkami prezentuje dość podobną filozofię wypowiedzi, jak kiedyś wielki innowator saksofonu Eddie Harris. Wydobywane efekty (pogłos, dwugłos, dzielnik oktaw, modulacja) są stosowane z wyczuciem, nigdy natrętnie, pomimo że Sokal jest w trio postacią wiodącą. Uskrzydla Sokala gęsta linia basu Kanziga. Mayer pozostaje postacią drugoplanową, lecz bez jego wkładu, skoczne, niekiedy nieparzyste rytmy byłyby ubogie. Najciekawszymi kompozycjami w zbiorze są te napisane przez Kanziga lub zaadoptowane przez niego melodie ludowe. Czuje się w nich śpiewność charakterystyczną dla alpejskichgórali, którzy by je też po swojemu wyjodełkowali. Tu natomiast zamiast jodełkowania mamy mieniący się barwami i pełnią humorystycznych pomysłów saksofon Sokala, którego zrelaksowany ton z inteligentnymi wycieczkami w pogranicze kiczu może być wzorem świeżości i polotu.
Cezary Gumiński
ACT/ GIGI
