Rok temu japoński wydawca wprowadził na rynek wersję kompaktową płyty z 1975 r., którą bardzo starannie zremasterowano. Niegdyś na temat tego tytułu krążyły plotki, że ktoś opublikował prywatne nagrania i wynikły z tego nieporozumienia.
Gdy jednak wczytać się w ich opis, to powstały one w profesjonalnym studio Atlantic, pod producenckim nadzorem Michała Urbaniaka, z udziałem profesjonalnych muzyków i wokalistów, i aż dziw bierze, dlaczego w owym czasie nie zdobyły należnej popularności.
Na sesje nagraniowe połączyli siły w bardzo mocne składy tak znani muzycy, jak: Urbaniak - skrzypce i saksofony, Włodzimierz Gulgowski - instrumenty klawiszowe, John Abercrombie - gitara, Anthony Jackson - bas, czy Steve Gadd - perkusja. Partie wokalne perfekcyjnie wykonali Urszula Dudziak, Bernard Kawka i czteroosobowy chór Bernard Kafka Singers.
Kawka z polotem rozpisał aranżacje wokalne do kompozycji własnych, Gulgowskiego i Urbaniaka. Powstała znakomicie spleciona fuzja jazzu i modnego wtedy funky, w której warstwy wokalna i instrumentalne niezwykle celnie się uzupełniały. Znamy doskonale sukcesy Urbaniaka z grupą Fusion, zaś ta płyta stanowi istotne uzupełnienie obrazu działalności jazzowej Polonii w USA.
Cezary Gumiński
ATLANTIC (JAPAN)
