Gonzalo Rubalcaba znany głównie z występów i nagrań w trio, tym razem powiększył skład. Płytę Avatar nagrał w kwintecie, angażując do projektu młodych muzyków. Być może dlatego możemy usłyszeć pianistę grającego bardzo ekspresyjnie, jakby czerpał energię od młodszych kolegów.
Trzynasty album kubańskiego pianisty Gonzalo Rubalcaby dla wytwórni Blue Note miał być nagrany w trio i miał zawierać interpretacje standardów. Muzyk w ostatniej chwili wpadł na pomysł, by uformować kwintet z młodych muzyków, których znał ze wspólnych występów w różnych formacjach. Razem jednak nie grali nigdy i poznawali się dopiero w trakcie trzytygodniowej trasy koncertowej.
Gdy zacząłem słuchać tego albumu, pomyślałem, że wolałbym Rubalcabę grającego w trio. Takiego, jakiego słuchałem na festiwalu Jazz Jamboree pod koniec lat 90. A jednak z utworu na utwór przekonywa łem się do tego, że to udany projekt. Obok świetnego pianisty, którego "każda nuta jest jak słowo z Kazania na Górze" (jak napisał The New York Times), poznałem młodych muzyków grających jazz na wysokim poziomie.
Pochodzący z Kuby saksofonista Yosvany Terry jest również utalentowanym kompozytorem. Trębacz Mike Rodriguez grał już z Gonzalem Rubalcabą w grupie Charliego Hadena, na płycie Land of the Sun i na trasie koncertowej. Bardzo podoba mi się basista Matt Brewer, grający niewiele, ale jakże celnych nut, z ładnym, głębokim brzmieniem. Perkusista Marcus Gilmore jest wzorem muzyka idealnie dostosowującego styl gry do charakteru utworu.
Dotychczas najbardziej ceniłem romantyzm Rubalcaby. Z młodymi muzykami potrafi on zagrać bardzo ekspresyjnie, jakby brał od nich energię. Przykładem może być dynamiczny temat Hip Side. W każdym utworze pianista ma okazję pokazania swych możliwości technicznych. A że fortepian w studio Avatar mają znakomity, jest czym karmić audiofilskie ucho.
Marek Dusza
BLUE NOTE / EMI MUSIC
