Jazzowa strona Wrocławia jest piękna! Wystarczy posłuchać debiutanckiej płyty duetu Zawartko/Piasecki.
Muszę przyznać, że nie czuję się kompetentny oceniać jazz pod kątem tego, czy jest obiektywnie dobry, czy też nie. Czy wykonawcy czarują techniką, oryginalnością, kuszą niezwykłymi interpretacjami itd. Zwyczajnie nie jestem osłuchany z tym gatunkiem, by mówić Wam, co jest dobre, a co niekoniecznie. Mogę Wam za to napisać, co mi się podoba i że Wam także może przypaść do gustu.
Takim wydawnictwem jest "Leć głosie", na którym główne role zagrali wokalistka Magdalena Zawartko oraz kontrabasista Grzegorz Piasecki. Obydwoje zakumplowali się w czasie projektu "Laboratorium Muzyki - We Are From Here" i ta muzyczna przyjaźń zaowocowała wspólną płytą, nawiązującą do tamtego spotkania.
O co tu chodzi? O jazzowe interpretacje melodii etnicznych (w tym żydowskich i polskich) oraz klasycznych. Na "Leć głosie" usłyszymy chociażby dwa podejścia do Psalmu 133, "Hine Ma Tov U'Ma Naim". Jedno bliższe delikatnemu smooth jazzowi, drugie zdecydowanie etniczne. Mnie jednak najbardziej podoba się klasycznie jazzowa interpretacja wielkanocnej pieśni "Niech w święto radosne". Dynamiczna, połamana, zdecydowanie bardziej "radosna", niż w wersji kościelnej - to lubię.
Płyta Zawartko i Piaseckiego to dawka jazzu, która powinna sprostać wymaganiom koneserów, jak i nie zszargać umysłów mniej wprawionym słuchaczom. Brawo.
Jurek Gibadło
DTM/Captain Earth
