Manoukian jest francuskim pianistą o ormiańskich korzeniach. Jest on również znakomitym kompozytorem i producentem. Pisał między innymi dla takich artystów, jak Charles Aznavour, Richard Galliano.
Andre Manoukian poświęcił ten album pamięci swojej dzielnej babki, upamiętnionej w utworze tytułowym charakteryzującym się niezwykle finezyjną melodyką. Choć partie fortepianu mają jazzowy charakter, to zawarta na płycie muzyka nawiązuje wyraźnie do stron przodków Manoukiana.
Projekt został zorkiestrowany na różnorakie instrumenty, jak kontrabas, wiolonczela, saksofon sopranowy, duduk, tabla, perkusjonalia oraz żeński chór Les Balkanes. Wśród instrumentów wyróżnia się brzmieniem ormiański duduk – to taka tradycyjna forma drewnianego fletu ze stroikiem, który wprost czaruje pełnym melancholii dźwiękiem.
Kompozycje Andre Manoukiana nawiązują do tradycji sufi (tańce derwiszów), flamenco, także do klimatów bałkańskich, arabskich i tureckich, osadzonych najczęściej na nieparzystych rytmach. W zbiorze znalazło się też miejsce na hołd dla L. Beethovena ("Before Beethov”) oraz F. Schuberta ("Schubert in Duende"). Płyta emanuje emocjami, jak zresztą bogata kultura okolic Azji Mniejszej.
Cezary Gumiński
Le Label Pias
