W Wielkiej Brytanii ciągle powstają zespoły młodej generacji ze świeżymi pomysłami. Ta dwunastoosobowa formacja w nietypowym składzie (blaszane i drewniane instrumenty dęte, kwartet smyczkowy, harfa, gitara, klawiatury, bas i perkusja), wzmocniona udziałem dwóch wokalistek, proponuje stylistyczną miksturę jazzu, art-rocka, hip-hopu i klasyki.
Zespół Levitation Orchestra prowadzi trębacz Axel Kaner-Lindstrom. Może i były już podobne pomysły, lecz ten niesie w sobie coś kontrastującego, odrębnego, jakby wcześniej nieodkrytego.
W składzie grupy jest harfa w rękach Marii Osuchowskiej, instrument przywracany jazzowi do łask, w niektórych utworach ("Life Is Suffering", suicie "Child") pełniący wiodącą rolę. W innych zaś tematach wyeksponowano sekcję smyczkową ("Listen to Her", "Between Shadows").
Intrygująco brzmią rapowane żeńskie partie wokalne wychodzące odważnie poza tradycyjną konwencję jazzową. Choć w propozycjach Orchestry wydają się dominować partie refleksyjne, towarzyszą im też momenty z ostrzejszymi akcentami.
Chyba najistotniejsze jest, że w popisach solowych poszczególnych instrumentalistów na "Illusions & Realities" brakuje wydumanych zagrywek technicznych, a partie te są wyraźnie podporządkowane ogólnie przyjętej formie stylistycznej. Dopiero w finałowym utworze "Many Body, One Mind" dochodzi do zbiorowej kulminacji.
Cezary Gumiński
Gearbox
