W styczniu 2024 r. minęło 85 lat od wydania pierwszej płyty Blue Note Records, wytwórni o wielkich zasługach dla historii jazzu. Nowy album pianisty Ethana Iversona, niegdyś członka tria The Bad Plus, pełni rolę wehikułu, przemieszczając się w czasie pomiędzy stylami utrwalonymi w katalogu Blue Note’u, pokazując, że w każdym pianista ma coś ciekawego do powiedzenia.
Warto zauważyć, że rozwód z The Bad Plus wyszedł artystom na dobre. Iverson robi wreszcie to, co lubi, bawiąc się konwencją i technicznymi fajerwerkami, a koledzy poszli dalej w tym, w czym są najlepsi – w otwartym na improwizację rytmicznym, atrakcyjnym melodycznie repertuarze.
W pierwszej części albumu trio Iversona z kontrabasistą Thomasem Morganem i perkusistą Kushem Abadeyem prezentuje nasycony uczuciem radości hołd dla historii jazzu. Drugą część albumu "Technically Acceptable" zajmuje klasyczna sonata fortepianowa w jazzowym stylu.
Nie było łatwo połączyć odmienne style, ale dzięki wirtuozerii i pomysłowości pianisty sonata jest symbolem ambicji całego pokolenia jazzmanów pragnących uczynić z jazzu współczesną klasykę. Części te przedziela nastrojowa interpretacja soulowego hitu Roberty Flack "Killing Me Softly". Najbardziej zaskakuje wersja "Round Midnight" z niby-wokalizą wykonaną na elektrycznym instrumencie theremin.
Marek Dusza
Blue Note/Universal
