Ryall reprezentuje angielski jazz wokalny w dość tradycyjnej formule, a jej edukatorką była kiedyś sama Norma Winston. Obecnie Ryall sama naucza jazzowego śpiewu w konserwatorium na południu Anglii, a w wolnym czasie koncertuje i nagrywa.
Jak informuje tytuł płyty, wokalistka nawiązuje do słynnego albumu "Mingus", który Joni Mitchell nagrywała przed i zaraz po śmierci jednego z geniuszy jazzowego kontrabasu, Charlesa Mingusa (1979 r.).
Imogen Ryall przypomina część repertuaru ze wspomnianej, już kultowej, płyty Mitchell, dołącza kilka utworów utrzymanych w zbliżonej poetycko- jazzowej konwencji, a całość uzupełnia kilkoma krótkimi cytatami z archiwalnych nagrań Mingusa. Pomimo że mamy do czynienia z nagraniami studyjnymi, to album jest spowity wyraźnie klubową atmosferą.
W mocnym i pełnym ciepła głosie Imogen Ryall (ze wspaniałą angielską dykcją) można odnaleźć podobieństwo do barwy głosowej Mitchell. Ryall towarzyszy kwartet, w którym grają: saksofonista Julian Nicholas, pianista David Beebee, kontrabasista Nigel Thomas oraz perkusista Eric Ford.
Zespół wytwarza klimat doskonale komponujący się ze swobodnie swingującym głosem wokalistki. W repertuarze wyróżnia się interpretacja klasycznego tematu "Goodbye Pork Pie Hat", do którego Mitchell napisała kiedyś trafiający w sedno tekst.
Cezary Gumiński
Ribicon Jazz
