My Working Class Hero

IIRO RANTALA
My Working Class Hero

Jazz
Nasza ocena
Wykonanie:
Nagranie:

Znakomity fiński pianista wyraźnie zintensyfikował swą aktywność, gdy przeniósł się do wydawnictwa ACT. Miło nam, że w kręgu jego działań znaleźli się nasi czołowi jazzmani: Leszek Możdżer w duecie i Adam Bałdych w trio.

Najnowszy projekt Rantali to zbiór solowych interpretacji kompozycji Johna Lennona i The Beatles. Jak sam pianista zwierza się w komentarzu do płyty, ma pochodzenie robotnicze i piosenka-manifest "Working Class Hero" wywołała w jego świadomości szczególny rezonans, a pacyfistyczny hymn "Happy X-mas, War Is Over" śpiewał w szkolnym chórze.

Iiro Rantala zasiadłszy do rzadkiego modelu fortepianu Steinwaya, nadał tuzinowi przebojów formę dość zwartą i wyraźnie osobistą. Nawet tak rozkołysane w oryginale kompozycje, jak "Help" czy "Watching the Wheels", nie skrzą dynamizmem i namacalnym trzymaniem się melodii, a obrazy kreślone przez pianistę z wyraźną dominantą pięknie zarejestrowanego dolnego rejestru, dopiero w kolejnym wysłuchaniu ujawniają finezję.

Część tematów została jakby tylko naszkicowana, co jest chyba słusznym zabiegiem w traktowaniu szlagierów. Najbogatsza w melodyjne akordy jest forma utworu "Norwegian Wood" przypominająca solowe popisy Keitha Jarretta z połowy lat 70.


ACT/GIGI

Cezary Gumiński
Cezary Gumiński
Dziennikarz muzyczny i krytyk jazzowy, od 1997 r. współpracuje z magazynem AUDIO. Pisał o muzyce również na łamach magazynów "Jazz", "Jazz Forum", "Machina", "Muza" i "Jazz & Classics". Prowadził audycje i był gościem w PR Pr. 2, Kolor, Radiostacja, Radio Jazz. Był zagorzałym propagatorem kwadrofonii i do dziś słucha z czterech kolumn. Muzyka w jego domu rozbrzmiewa nieustannie, również ze szpulowego magnetofonu. Jest bardziej melomanem niż audiofilem. Najbardziej gustuje w fuzjach jazzu, rocka, etno i klasyki.
Zobacz artykuły autora
Gatunki muzyki
Podobne brzmienie
logo logo