To drugi album autorski hiszpańskiej wokalistki i trębacza w jednej osobie. Na debiutanckiej płycie Motis, oprócz zaznaczenia swych muzycznych korzeni, skupiła się bardziej na głównym nurcie jazzu, gdy tym razem zanurzyła się całkowicie w klimatach brazylijskich.
Album "Do outro lado do azul" otwiera wersja wokalna przeboju Gal Costy "Antonico", lecz dalszą część repertuaru stanowią już mniej popularne brazylijskie piosenki oraz trzy utwory autorskie utrzymane w tym klimacie. Motis nadała interpretacji legendarnej bossa-novy "Antonico" bardzo kameralny nastrój, śpiewając rzewnie dziewczęcym głosem i ozdabiając solówką skrzypiec w stylu Stephane Grapelly'ego.
Nadal utrzymując w kolejnych kompozycjach latynoski charakter prezentacji, wokalne i trąbkowe partie Andrei Motis zbliżyły się stylistycznie do formuły, jaką niegdyś czarował młody Chet Baker. W tym sensie projekt ma charakter dość tradycyjny, lecz jego atrakcyjność wynika z niekwestionowanej świeżości interpretacyjnej.
Nagrania płyty dokonał dziewięcioosobowy zespół (liderka, 2 x gitara, fortepian, kontrabas, perkusja, skrzypce/mandolina, klarnet/ saksofon, 2 x perkusjonalia) i trzech zaproszonych solistów. Wśród muzyków jest kilku Brazylijczyków i to oni sprawili, że płyta Motis ma tak bardzo brazylijską aurę.
Cezary Gumiński
Verve / Universal
