Wznowiono płytę, która aktualnie ukazała się w nowej, kwiecistej okładce. W 1985 r. artystka powróciła do nagrywania po okresie rozczarowań działaniem "przemysłu" muzycznego; niemniej na dawnej wersji okładki pokazała wymownie plecy.
Nina Simone była nietuzinkową wokalistką i pianistką, na temat jej działań są zdania mocno podzielone. Jedni traktowali ją jako geniusza wokalnej ekspresji, gorąco manifestującą swe przekonania, innych drażniła chropowatość jej głosu i nie zawsze najczystsza intonacja. Potrafiła śpiewać z nieprzeciętnym zaangażowaniem, choć nie czyniła tak zawsze.
Niniejszy album zawiera piosenki utrzymane w rozrywkowym charakterze, ze znikomą dawką jazzowego swingu. Mimo że Nina Simone jest współautorką aranżacji, akompaniamenty brzmią niczym muzyka popularna tamtego okresu, a jej fortepian jest bardzo słabo słyszalny.
W poszczególnych utworach na "Nina’s Back" pojawiają się: podkłady dyskotekowe ("It’s Cold out Here"), aura afro-beatowa ("I Sing Just to Know That I’m Alive"), rockowy patos, któremu wtóruje klawesyn ("Fodder on Her Wings"), bezpretensjonalny funk ("You Must Have Another Lover") czy dosładzana kołysanka ("For a While"). Wydaje się, że najbardziej ambitną interpretację przedstawiła Simone w balladowej kompozycji "Saratoga".
Cezary Gumiński
Verve/Universal
