Deutsche Grammophon sięga do archiwaliów, bo zapewne brak mu możliwości dogadania się z Krystianem Zimermanem w sprawie nowych nagrań. Wybitny pianista występuje, kiedy chce, gdzie chce i gra, co chce. Postępując w ten sposób, wzmaga zainteresowanie swoją osobą bardziej niż ci pianiści, którzy dają koncerty dwieście razy w ciągu roku. Inna sprawa, że Zimerman gra tak znakomicie, tak wspaniale interpretuje Chopina i Schuberta, potrafi wydobywać takie zaczarowane dźwięki z fortepianu, że nie ma znaczenia dla jego popularności, kiedy, jak często i gdzie gra.
Reżyser Humprey Burton zarejestrował recital Zimermana w 1987 roku. W programie jest Scherzo b-moll, barwne, nastrojowe, o złożonej budowie, zarazem pogodne i dramatyczne. Trzyczęściowy Nokturn Fis-dur pełen pogody i subtelnych barw zmienia się w pełen dramatyzmu utwór, aby z powrotem uspokoić się. Cztery Ballady, całkowicie różne w charakterze, wyrazie i muzycznej treści mieszczą się w nastroju właściwym dla tego gatunku. Tak jak Fantazja f-moll z motywem "Litwinki" Kurpińskiego i Barkarola Fis dur.
To nie Schubert był wynalazcą Impromptu, ale w sposób niezwykły wzbogacił tę formę, tworząc pieśń bez słów. Wspaniały Zimerman, fascynująca pianistyka, wspaniałe wykonanie.
Barbara Tenderenda
DEUTSCHE GRAMMOPHON 2008
