Jak bezboleśnie połączyć muzykę Amadeusza Mozarta z twórczością Duke`a Ellingtona? Saksofonista Raphael Imbert podjął się już wcześniej syntezy Bacha z Johnem Coltrane`em, więc kolejna fuzja przyszła mu już łatwiej.
Francuski muzyk jest laureatem prestiżowej nagrody Villa Médicis Hors les Murs 2003 i grantu na roczny pobyt w Nowym Jorku. Po powrocie założył Newtopia Project z pianistą Yaronem Hermanem i zdobył wyróżnienie na festiwalu La Defense w Paryżu. Od tego czasu nie zaprzestaje poszukiwania oryginalnych tematów dla swych kompozycji i aranżacji.
Łatwiej przerobić Mozarta na jazzowy niż Ellingtona na europejską klasykę, choć przecież orkiestrowe brzmienia narodziły się w Europie. Tajemnicą sukcesu Imberta są aranżacje i błyskotliwa, wirtuozowska gra na saksofonach oraz klarnecie basowym. Album "Heavens: Amadeus & The Duke" rozpoczyna wesoły temat "Dancers in Love" Ellingtona. Następny "Such Sweet Thunder" wcale nie ma potęgi brzmienia jazzowego big-bandu, ale też nie może go mieć kameralny zespół.
Przyciąga uwagę intrygująca praca sekcji rytmicznej, a sekcje instrumentów dętych przejęły smyczki. We własnych kompozycjach Raphael Imbert popisuje się improwizacjami w stylu free. Gdyby nie udział wokalistki Marion Rampal, ta płyta byłaby interesująca dla poszukujących inspirujących pomysłów w muzyce.
Grzegorz Dusza
JAZZ VILLAGE / CMD
