Choć spotykali się w rozmaitych progresywnych formacjach jazzowych, to kompakt stanowi bodaj pierwszy wspólny projekt. Jamalaaladeen Tacuma jest jednym z najważniejszych gitarzystów basowych w historii jazzu i wyróżnia się tym, że nieomylnie akcentując rytm, prowadzi cały czas atrakcyjne linie melodyczne.
David Murray jest niekwestionowanym wirtuozem saksofonu tenorowego i klarnetu basowego, niemającym sobie równych w bogactwie tonu i akrobatycznych umiejętnościach przechodzenia od klimatów romantycznych do wulkanicznej progresji. Skład kwintetu uzupełniają: klawiaturzysta Paul Urbanek, gitarzysta Mingus Murray (syn?) i perkusista Ranzell Merrit. Cały materiał płyty skomponował Tacuma, czyniąc w jednym z utworów ukłon w stronę prezydenta Obamy.
Świetnie zgrana formacja wydaje się rozwijać koncepcję stylu harmolodic. Funkujący rytm dodaje skrzydeł popisom Murray’a, którego swobodne frazy na saksofonie i klarnecie jak zwykle zapierają dech w piersiach. Śmiałe gitarowe popisy Mingusa sprawiają rozwinięcie stylu Brandona Rossa. Powiew świeżości wnoszą harmoniczne rozwiązania brzmieniowe Urbanka, zaś bas Tacumy jest główną inspiracją do niezwykle dynamicznych akcji.
Cezary Gumiński
JAZZWERKSTATT/GIGI
