Krajowy sukces pochodzącego z Zabrza muzyka nadal pozostaje dla mnie zagadką. Po dziś dzień dziwię się Michale Wardzale, że dał szansę mózgowi duńskiego Tesco Value na naszym podwórku. Jak się okazało, uczynił (dla swojej firmy) rzecz niebywale wręcz słuszną, bo posługujący się specyficzną polszczyzną Polak-emigrant, był marketingowym strzałem w dziesiątkę i szybko stał się czołowym artystą w katalogu oficyny ze Skały.
Piąta pełna płyta w dorobku Czesława (który śpiewa) nosi tytuł "Księga Emigrantów: Tom 1". Tytuł jak najbardziej odzwierciedlający warstwę tekstową wydawnictwa i stający się podręcznikiem dla każdego z generacji Y (w większości moich rówieśników), który czy tego chce czy nie, zostaje wrzucony w otchłań rynku pracy.
My, młodzi wiemy najlepiej jak on wygląda, ale jak widać, niektórym trzeba to uzmysłowić za pomogą kilku cierpkich i kontrowersyjnych słów oraz podanych w gorzko-słodkim sosie trzynastu stylistycznie mocno zróżnicowanych trafiających w punkt piosenek. Za całość odpowiada sam Czesław Mozil, acz nagrań dokonano w septecie. Siódemka to podobno szczęśliwa liczba i chyba ma to wpływ na "Księgę Emigranta", która kupuje mnie całokształtem swojego quasi-kabaretu.
Słów kilka o muzyce. W tej materii grupa prezentuje dźwięki mocno zakorzenione w latach 80., ale w nowoczesnej oprawie. Panowie i Pani prezentują mieszankę około-reggae`owych brzmień na electro-funkowych fundamentach (plus wycieczki w stronę disco), zrazu zaskakując niemal musicalowym przepychem, rockową mocą i mocno zdystansowanym podejściem do rytmu. Dodajmy do tego kluczowy element dla całej "Księgi Emigrantów", który o dziwo nie jest samym Czesławem.
Ucztą, choć dla wielu nieżyczliwych prawdopodobnie mało wysmakowaną, są tutaj teksty. Sprawcą liryk, miejscami mocno ironicznych, jest znany z działalności z Grzegorzem Turnauem stołeczny poeta, scenarzysta i reżyser teledysków Michał Zabłocki. Poproszony o własny wkład w piąty album Czesława Mozila podzielił się swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi skazanych na udrękę młodych ludzi. O ile sam poeta prawdopodobnie nie cierpi na brak zleceń, doskonale zauważa wszystkie problemy wkraczającego w dorosłość, często nadto wykształconego pokolenia.
Jedyne co może odrzucać w przypadku albumu "Księga Emigrantów: Tom 1", to ta cała kontrowersyjna akcja z klipem, wzięty kompletnie od czapy pozew sądowy przeciwko Czesławowi, który pogwałcił logo Solidarności i sama maniera wokalna artysty. To ostatnie drażni najbardziej, ale skoro przekonały się do niego dziesiątki tysięcy polskich słuchaczy, być może przekonam się i ja. Zaś co do patriotyzmu i jego rozumienia przez emigranta, który dorastał, jedząc duński chleb, nie mam żadnych zastrzeżeń. Niech rozprawiają o tym wszyscy ci, którym wyraźnie się w życiu nudzi. Są ważniejsze problemy, o których warto mówić, i tak się składa, że całkiem sporo z nich zostało ujętych w "Księdze Emigrantów".
Zobaczymy, o czym opowie drugi tom tej odzwierciedlającej bieżące bolączki opowieści. Czy tak samo ujmie trafnością obserwacji, czy dostarczy takiej samej rozrywki jak choćby jedne z fajniejszych utworów na krążku, mianowicie, skoczny i malujący się w trójkolorowych barwach fanów reggae"Dom na budowie".
Grzegorz "Chain" Pindor
Mystic Production
