Po śmierci Marka Hollisa odżyło zainteresowanie brytyjską grupą Talk Talk. Jej wpływ na rozwój new romantic, a przede wszystkim post rocka, jest nie do przecenienia.
Po rozpadzie zespołu każdy z członków tria poszedł we własnym kierunku. Jego lider Mark Hollis wydał tylko jeden solowy album. W 2002 roku ukazała się zdecydowanie niedoceniona płyta "Out of Season" firmowana przez Rustin Mana (taki pseudonim przyjął basista Talk Talk Paul Webb) oraz Beth Gibbons – wokalistkę Portishead.
Na kolejny album Rustin Mana trzeba było jednak czekać niemal dwie dekady. Zadecydował o tym proces tworzenia, który przyjął. Tym razem kompozycje pisał dla własnego głosu. Sam rejestrował także niemal wszystkie partie instrumentów (jedynie na perkusji zagrał były muzyk Talk Talk Lee Harris). Miało to duży wpływ na muzykę, ponieważ najpierw pracował nad jednym instrumentem, potem opracowywał partie następnego i kolejnych.
Jak wspomina, piosenki dorastały w miarę upływu czasu i podlegały nieustannym zmianom. Autorska płyta "Drift Code" jest przede wszystkim świadectwem znakomitego talentu songwriterskiego Webba. Jego głos może się kojarzyć z późnymi nagraniami Davida Bowiego oraz z Peterem Hammillem. To fascynujące dzieło dla wymagających, w którym spinają się folk, jazz, psychodelia i rock progresywny.
Grzegorz Dusza
Domino/Sonic
