Polubiłem koleżków z Fufanu od pierwszego kontaktu, mimo że ich debiutanckie wydawnictwo "Adjust To The Light" było mocno niedopracowane brzmieniowo i wykonawczo. Ujęło mnie to, że stawiają nasze pojmowanie muzycznej Islandii w zupełnie nowym świetle.
Fufanu nie serwują bowiem kolejnej dawki folku ani elektroniki (żeby nie było - nic do tych stylów nie mam), tylko zapraszają na wycieczkę po nowojorskiej scenie alternatywnej. Ich twórczość z miejsca skojarzyła mi się z dokonaniami The Velevet Underground oraz Sonic Youth.
Śpieszę donieść, że pierwszy duży album Fufanu, "Few More Days To Go", potwierdza amerykańskie ciągoty załogi. I co więcej - przedstawia ich jako twórców zdecydowanie bardziej dojrzałych. Zespół prezentuje się tu jako miłośnik brudu, coldwave`owego brzmienia, gdzie nawet żywa perkusja została obłożona efektami, które ją syntetyzują.
Uderza tu psychodeliczne podejście do kompozycji. Utwory Fufanu praktycznie nie mają podziału na zwrotkę, refren i przejścia. Każdy mantrycznie zapętlono, a chłopaki metodycznie rzeźbią w przygotowanych motywach, głównie bawiąc się wokalami, dorzucając tu i ówdzie pojedyncze dźwięki np. instrumentów klawiszowych. Najlepiej obrazuje ten stan rzeczy kawałek "Circus Life", trwający ponad 7 minut trip.
Mnie najbardziej podobają się jednak inne numery. Przede wszystkim mroczny "In The Light Of The Light", garściami czerpiący z debiutu Joy Division. Posępna atmosfera piosenki nadaje się na soundtrack raczej do sadzenia kwiatków na cmentarzu, niż opowieści o relacji damsko-męskiej, której utwór dotyczy. Spodobał mi się także kawałek "Your Collection". Jeśli jakikolwiek fragment tego albumu można nazwać przebojowym, jest to właśnie piosenka numer 9.
Jednak nie o przebojowość tu chodzi, a o atmosferę niepokoju i przybrudzone brzmienie. Nie wiem, czy świat czeka dziś na takie dźwięki, ale ja słucham ich z najwyższą atencją.
Jurek Gibadło
Mystic
