Spisek powstał na gruzach obiecującej jazzrockowej grupy Spisek Sześciu. Nie do uwierzenia jest to, że tak dobry zespół nie miał dotąd na koncie żadnych wydawnictw fonograficznych.
Lider zespołu, Włodzimierz Wiński, zaprosił w 1977 roku do współpracy instrumentalistów Koman Bandu, perkusistę Leszka Chalimoniuka (niedługo potem trafi ł do Porter Bandu), a także basistę Mietka Jureckiego i gitarzystę Jacka Krzaklewskiego (później muzyków Budki Suflera). Przez pewien czas Spisek towarzyszył Halinie Frąckowiak, ale ważniejsza okazała się współpraca z bezrobotnym wówczas Krzysztofem Cugowskim.
Radiowe nagrania zrealizowane z tym wokalistą znalazły się na płycie wydanej przez ofi cynę GAD. "Powódź" z powodzeniem mogłaby znaleźć się w repertuarze progresywnej Budki. Bardziej konwencjonalnie, niemal soulowo zabrzmiał utwór "Po co spieszyć się".
O tym, że lubelski wokalista doskonale odnajduje się w funkowej konwencji, najlepiej świadczy "Mannix w Warszawie” z zabawnym tekstem Bogdana Olewicza. Pozostałe utwory to nagrania instrumentalne łączące rockowy puls z funkowym groovem, doskonałymi solówkami i przemyślanymi aranżacjami wykorzystującymi sekcję dętą i smyczki.
Najlepszym przykładem sprawności Spisku niech będzie kompozycja "Hallo Herbie”, przywołująca będącą wówczas na topie grupę Herbiego Hancocka Head Hunters.
Grzegorz Dusza
GAD
