Sonus Faber Aida.
1 / 19 Następne
Na honorowym
miejscu - sekcja
średnio-wysokotonowa
z panelem
izolowanym od
wibracji obudowy.
Na pozór przetworniki
wyglądają
znajomo,
ale od wcześniej
stosowanych
typów różni je
wiele bardzo
istotnych
elementów.
2 / 19 Następne
Na paneliku, razem z otworem z komory
średniotonowego, umieszczono
trzy regulatory - poziomu najniższych
częstotliwości (praca subniskotonowego),
wysokich i całej sekcji promieniującej
do tyłu. W sam raz
3 / 19 Następne
Ścianki tuneli bas-refleks sekcji
niskotonowej (na zdjęciu) i subniskotonowej
wyścielono gąbką - być może
w celu redukcji turbulencji, być może
w celu uzyskania niższej częstotliwości
rezonansowej układu na skutek
zmniejszenia efektywnej powierzchni
otworu. "Swój" sposób strojenia, mający
być wolnym od wszelkich przypadłości
trapiących pospolite bas-refl eksy, Sonus
nazywa "Stealth Reflex".
4 / 19 Następne
Dwudrożny układ, zainstalowany
z tyłu, też ma komorę z otworem, lecz -
podobnie jak w przypadku głównego
głośnika średniotonowego - jego
celem nie jest wzmocnienie samego
basu, tylko "wentylowanie", stworzenie
korzystniejszych warunków
pracy niż w komorze zamkniętej
(wedle poglądów konstruktorów
Sonusa). Widać asymetryczne wyprofilowanie wokół głośnika wysokotonowego,
związane z zamiarem
uzyskania niesymetrycznych charakterystyk
kierunkowych (lepsze
rozpraszanie w jedną stronę).
5 / 19 Następne
W konstrukcji Aidy
ważną rolę pełni "stelaż",
na którym opiera się
zasadnicza obudowa.
Pochylenie do tyłu jest
klasycznym zabiegiem
Sonusa, oprawionym
tutaj zupełnie nowymi
detalami.
6 / 19 Następne
Stelaż nie jest jednorodny - między jego dolną, poziomą a górną, wygiętą "ramą"
znajdują się łączniki (tutaj widoczne przednie), które redukują transmisję wibracji.
7 / 19 Następne
Na tym zdjęciu widać trzy tylne łączniki, a także fragment wylotu bas-refleksu
z sekcji subniskotonowej, którego tunel biegnie wzdłuż tylnej ścianki.
8 / 19 Następne
Boczne ścianki są dosłownie podwójne - wewnętrzną
bryłę obejmują skrzydła wykonane ze sklejki z egzotycznego
drewna, lakierowanego na wysoki połysk.
9 / 19 Następne
29-mm jedwabna kopułka jest "przytrzymywana"
w centralnym punkcie, narażonym na największe odkształcenia
przez podstawę szpica - pomiędzy nim a kopułką
umieszczono malutki walec z gąbki. Genialnie proste...
10 / 19 Następne
"Pomarszczona" membrana "18-tki"
wraca do łask - ale tym razem w komplecie
ze zupełnie nowym koszem i neodymowym
układem magnetycznym.
11 / 19 Następne
Podobne, ale większe antykompresory - bo wewnątrz cewek
drgających o większej średnicy - mają głośniki niskotonowe;
ich membrany są sandwiczowe (zewnętrzne warstwy celulozowe,
wewnętrzna pianka syntetyczna).
12 / 19 Następne
"Strunowa" maskownica to jeden z dawnych wynalazków
Sonusa - oryginalna, stylowa i akustycznie niemal bezbłędna,
chociaż pełniąca rolę bardziej dekoracji, niż zabezpieczenia.
Tradycyjne maskownice z tkaniny też nie są "heavy duty"...
13 / 19 Następne
Nawet najlepsze zaciski WBT urągałyby
powadze takiego produktu... Tutaj mają prawo
pojawić się tylko własne, niepowtarzalne. Trzy pary
pozwalają na niezależne okablowanie lub "owzmacniaczowanie"
poszczególnych sekcji: subniskotonowej,
niskotonowej i średnio-wysokotonowej (przednie-
i tylnej). Dlaczego nie postawiono kropki nad "i" - nie
rozdzielono sekcji średniotonowej i wysokotonowej?
Bo byłoby to nieracjonalne... W całym zakresie
średnio-wysokotonowym i tak płynie mniejsza moc niż
w niskotonowym.
14 / 19 Następne
Żeby zrobić to zdjęcie i pokazać chociaż fragment
głośnika subniskotonowego ("infrawoofera"), trzeba
było "pacjenta" położyć na boku, w czym wzięły
udział cztery osoby.
15 / 19 Następne
Również zamontowany z tyłu kopułkowopierścieniowy
wysokotonowy jest z najwyższej
półki - to Illuminator Scan-Speaka.
16 / 19 Następne
12-cm głośniczek średniotonowy tylnej sekcji
- również z membraną celulozową
i "antykompresorem".
17 / 19 Następne
Również tylną ściankę, na
której jest przecież wiele
elementów, można zasłonić
"strunami".
18 / 19 Następne
Sonus Faber Aida.
19 / 19 Początek