SONUS FABER Lilium

Sonus faber Lilium

Sonus faber Lilium

Sonus faber Lilium

Sonus faber Lilium

Terminal przyłączeniowy, podzielony na trzy pary zacisków, pozwala na różne konfi guracje okablowania lub „owzmacniaczowania”. I wcale nie chodzi o to, aby koniecznie stosować tri-wiring albo tri-amping; raczej o to, aby sensownie wykonać bi-wiring lub bi- -amping. W pierwszym przypadku lepiej jest bowiem odseparować sekcje średniotonową i wysokotonową (do których wchodzimy przez wspólną dla nich, najniżej położoną parę zacisków) od sekcji niskotonowej i subniskotonowej (druga i trzecia, patrząc od tyłu, para zacisków). W tym celu należy założyć zwory widoczne na zdjęciu. Do bi-ampingu z parą różnych wzmacniaczy, np. mocnym tranzystorem i „słabszą” lampą, taki układ też byłby najlepszy (oczywiście lampę podłączamy do zacisków średnio- -wysokotonowych). Gdybyśmy jednak szykowali dwa takie same wzmacniacze, albo nawet różne, ale obydwa o wysokiej mocy, warto rozważyć inną konfi gurację – odseparować sekcję subniskotonową, a niskotonową połączyć ze średnio-wysokotonową (w komplecie są odpowiednie zwory).

Głośnik średniotonowy ma lekką membranę celulozową i specyficzny "korektor fazy". Głośnik ten pełni bardzo odpowiedzialną rolę nie tylko "z definicji", ale dlatego, że w tym konkretnym przypadku pracuje od bardzo niskiej częstotliwości podziału (wg naszych pomiarów nawet niższej od deklarowanych przez producenta 250 Hz) i przy łagodnym filtrowaniu.

Trzy głośniki niskotonowe mają sztywne membrany sandwiczowe z celulozowymi warstwami zewnętrznymi. Bateria ta nominalnie pracuje w dość wąskim zakresie, koncentrującym się wokół 100 Hz, ale nie jest filtrowana górnoprzepustowo i faktycznie przyjmuje ze wzmacniacza dużą moc - nawet większą niż głośnik subniskotonowy.