W latach 1971–1973 Czesław Niemen śmiało eksperymentował ze swoim zespołem, w składzie którego znaleźli się: gitarzysta basowy, organista Józef Skrzek; perkusista Jerzy Piotrowski; gitarzysta Apostolis Antymos (wszyscy trzej tworzyli już w tym czasie grupę SBB); kontrabasista Helmut Nadolski i trębacz Andrzej Przybielski.
Ta supergrupa wykonywała muzykę, której analogię trudno znaleźć nawet w światowej skali. Zawierała zarówno elementy progresywnego rocka, jak i free jazzu, szczególnie w grze Nadolskiego i Przybielskiego. W 1973 roku ukazały się, nagrane rok wcześniej, dwa albumy "Niemen vol. 1" i "Niemen vol. 2", nazwane po latach przez lidera "Marionetki" od tytułu utworu z drugiej płyty.
Wznowione na podwójnych albumach CD i winylu stanowią przykład geniuszu Niemena i jego wizjonerskich idei. A że znalazł muzyków, z którymi mógł swoje najbardziej ekstrawaganckie pomysły realizować, to powstały nagrania niezwykle intrygujące i dziś. Kompozycja Nadolskiego "Requiem dla Van Gogha" wydaje się być jazz-rockową, swobodną improwizacją, podobnie jak "Inicjały".
Na drugiej płycie znalazły się kompozycje Niemena do wierszy Norwida, Iwaszkiewicza, Leśmiana i Pawlikowskiej- Jasnorzewskiej. Świetny remaster odświeżył brzmienie. Obowiązkowa pozycja na półce melomana.
Marek Dusza
POLSKIE NAGRANIA/WARNER
