Nie tylko Linn, ale i wiele innych firm podkreśla sens pracy zespołowej - wyższość systemów złożonych z urządzeń tej samej firmy. Poza oczywistymi konotacjami marketingowymi jest w tym też wiele merytorycznego sensu, ponieważ projektowanie, odsłuchy itp. odbywają się w kontekście innych produktów danej firmy. Linn idzie jednak jeszcze dalej. Proponuje bowiem przejście z systemu pasywnego na w pełni aktywny.

System może być stosowany w klasycznym, pasywnym układzie, tj. z odtwarzaczem Majik CD, przedwzmacniaczem Kontrol i stereofoniczną końcówką mocy C2100, do tego zestawu elektroniki można jeszcze dokupić kolumny Ninka.

Następnym krokiem jest zamiana układu na aktywny - wzmacniacz wymienia się np. na C6100 z sześcioma końcówkami i zamontowanymi kartami filtrów, odpowiednich do danego modelu kolumn.

Co jeszcze można zrobić? Można jeszcze dokupić firmowe interkonekty o bezpretensjonalnej nazwie Analogue Interconect oraz kable głośnikowe - w tym przypadku najlepiej triwiring, o nazwie K600. Ale jeśli chcemy być prawdziwymi linnowcami, możemy dokupić wisienkę na torcie, tj. gramofon Sondek LP12 SE.

Wszystkie urządzenia Linna, bez względu na cenę, przeznaczenie itp., dzielą obecnie tę samą obudowę (ze względów oczywistych nie dotyczy to gramofonu i kolumn).

Sztywna, wykonana w całości z aluminium obudowa składa się z czterech głównych elementów: odlewanego frontu, w centrum którego dodawany jest element specyficzny dla urządzenia danego typu, nasuwanej na całość 'rękawiczki', tj. grubej aluminiowej blachy wygiętej tak, że tworzy górę i boki, a także właściwego spodu i przykręconej do niego tylnej ścianki.

Na wierzchu nie widać żadnych śrub, każde urządzenie i cały ich system jest estetyczny, elegancki, choć może jeszcze zbyt skromny, aby powiedzieć: luksusowy.

Linn Kontrol

Sześć wejść, w tym jedno gramofonowe, wyjście do nagrywania i pojedyncze wyjście z regulowanym poziomem - standard. W zestawie sterowania są gniazda IR dla zewnętrznego czujnika podczerwieni oraz CAT5, służące do zintegrowania systemu z rozbudowanym multiroomem.

Tym razem zacisk uziemiający służy do podłączenia masy gramofonu. Podobnie jak w CD, niebieski wyświetlacz jest duży i daje sporo informacji.

W środku, przy gniazdach wejściowych umieszczono sporą płytkę z przedwzmacniaczem gramofonowym. Można ją obracać wokół osi i przesuwać - w każdym położeniu otrzymujemy na wejściu nr 6 coś innego: albo przedwzmacniacz MC, albo MM, albo wejście liniowe. Z boku mamy duży zasilacz impulsowy, a cały układ zmontowano na jednej płytce drukowanej w technice SMD.

Przedwzmacniacz Linn Kontrol jest sterowany mikroprocesorem i oparty o układy DSP. Dzięki temu można w nim zmienić wiele ustawień początkowych. Twórcy Kontrola się postarali, można więc naprawdę się zabawić. setup podzielono na kilka działów. Wyświetlacz: możemy zmienić jasność i zestaw pokazywanych informacji, możemy również ustalić, czy i po jakim czasie wyświetlacz będzie wygaszony.

Źródło - podstawową umiejętnością jest nadawanie własnych nazw wejściom, a także regulacja czułości wejścia. Kontrola sygnału - zmianom podlega np. szybkość regulacji głośności, można też ustalić maksymalny poziom dźwięku lub poziom dźwięku, z którym urządzenie 'obudzi' się po przejściu ze stanu standby.

Ustawienia ogólne - czas reakcji przy przełączaniu na wybrane źródło, źródło wybierane po przejściu ze standby, źródło wybrane dla wyjścia Record, komendy związane z systemem multiroom Knekt... czyli pełna kontrol.

Linn C6100

Podstawową wersją jest model C2100 - stereofoniczna końcówka mocy. My otrzymaliśmy wersję najbardziej rozbudowaną - z sześcioma kanałami wzmocnienia i zamontowaną aktywną zwrotnicą, dzielącą pasmo na podzakresy odpowiednie do współpracy z kolumnami Ninka.

Pomimo tak rozbudowanej elektroniki, wszystko wciąż mieści się w takiej samej, niespecjalnie dużej obudowie. Sześć par gniazd głośnikowych to złocone WBT 0765. Obok wejść RCA są też wyjścia oraz małe potencjometry, którymi regulujemy poziom czułości poszczególnych sekcji.

Dzięki parom we/wy możemy z przedwzmacniacza wyjść tylko dwoma przewodami, a potem tylko przedłużać je z wyjścia do wejścia następnej sekcji. Linn dostarcza do systemu komplet kabli sporej długości, chociaż wystarczyłyby krótkie kabelki.

Poza tym wprowadzenie do układu jakiegoś elementu rozdzielającego sygnał już wewnątrz, żeby nie korzystać z kabli w ogóle, też nie powinno być dla konstruktora problemem.

Zasilacz urządzenia jest całkowicie impulsowy. Zamontowano go w aluminiowym tunelu chłodzonym przez dwa wiatraczki, które zasysają powietrze przez siateczkę na przedniej ściance. Końcówki mocy zbudowano wokół konceptu Chakra. Zapoczątkowany w potężnych końcówkach Klimax system zasadza się na połączeniu pracy scalonych końcówek oraz tranzystorów dużej mocy.

Jego działanie polega na tym, że układy monolityczne pracują przez cały czas z małymi sygnałami, a kiedy potrzebna jest większa moc, do gry włączają się tranzystory. Scalaki to popularne układy TDA7293, zaś tranzystory to komplementarne pary bipolarnych Sankenów (2SC3519+2SA1386).

Odsłuch

Trzeba zacząć nie od odsłuchu, ale od ustawienia. Nie musimy tego robić sami - system kosztuje takie pieniądze, że diler, a może nawet sam dystrybutor powinien się tym zająć.

Sam zresztą to proponuje, zwracając uwagę, że w przypadku kolumn Ninka, ich idealne wypoziomowanie jest bardzo ważne dla końcowego efektu. Całkowicie się z tym zgadzam - nigdy jeszcze dźwięk kolumn nie zmieniał się tak bardzo, przy tak niewielkich wahaniach wasserwagi.

Ponieważ znam te urządzenia grające osobno, jak również słyszałem kolumny w wersji pasywnej, mogę spokojnie powiedzieć, że dopiero w takiej aktywnej, najbardziej 'wypasionej', otrzymujemy wszystkie zalety, podczas gdy wady schodzą na drugi plan. Przekaz jest bezbłędnie spójny - efekt, który sygnalizuje dobrze zestawiony system.

Dźwięk jest płynny, bez cienia mechaniczności. Balans tonalny systemu jest niezwykle ciekawy, ponieważ wprawne ucho szybko wyłapie odstępstwo od neutralności, a jednak wielu będzie to 'łykać' bez mrugnięcia okiem i jeszcze dziękować.

Bas jest znakomicie kontrolowany, masywny i pięknie nasycony. Jest też po prostu mocny, a całe brzmienie zyskuje głębię. Z drugiej strony pasma zwraca uwagę aktywna, czysta góra. Nie jest specjalnie wyrafinowana, ma jednak znakomitą płynność. I ważną, przyjemną cechę: nie uwypukla wad płyt.

Udało się: bez tłumienia, a nawet łagodzenia wysokich tonów, bo są one dźwięczne i nasycone, choć może bez specjalnej rozdzielczości (czyżby w tym leżał sekret?), muzyka nigdy nas nie zrani.

Najbardziej kontrowersyjnym fragmentem pasma jest środek. Jest on nieco przetłumiony - wokale nie są nazbyt żywe i bezpośrednie, dotyczy to także instrumentów operujących w tym zakresie, jak np. saksofonu. Przepiękna płyta Sonny'ego Rollinsa Sonny Rollins and The Contemporary Leaders, gdzie instrument umieszczony jest dokładnie w jednym kanale, dobrze to pokazała.

To samo było w przypadku świetnej winylowej reedycji płyty Mulligan Meets Monk, w której sax także jest dokładnie w jednym kanale. I generalnie z jakiegoś powodu jest tak, że jeśli coś się w systemie Majika dzieje między kolumnami, to ma lepszą treść i pełnię, niż kiedy jest umieszczone z boku.

Ale w zamian pojawia się efekt, którego wielu oczekuje: kolumny 'znikają'. Scena generalnie jest bardzo głęboka, jeśli jednak chodzi o pozycjonowanie instrumentów na scenie, sprawa nieco się komplikuje. Linn nie podaje bowiem wyrazistych 'rzutów' każdego wydarzenia w 3D. Wszystko jest super-czyste, pełne i nieco ciepłe, ale nie ma 'pleców'.

Ciekawym doświadczeniem były płyty HDCD. Mają wyraźnie lepszą rozdzielczość, z nimi środek się wypełnia, otwiera, brzmi żywiej. A jednak... Wyższa średnica i wyższy bas wydają się wówczas nieco zbyt twarde, już nie tak płynne, nie tak wyrafinowane jak ze zwykłymi CD czy XRCD.

Przedwzmacniacz oferuje też wejście dla gramofonu oraz wyjście słuchawkowe. To ostatnie mocno mnie rozczarowało, natomiast karta preampu gramofonowego to piękny, rasowy dodatek, który spokojnie zastępuje samodzielne jednostki. Dźwięk jest mocny, głęboki i skupiony, ma też dobrą rozdzielczość. Linn proponuje własne spojrzenie na muzykę.

Jest to przekaz całkowicie wciągający i nawet pochłaniający. Kiedy na talerzu gramofonu wylądował nowy remaster Violatora Depeche Mode, można było o bożym świecie zapomnieć. Jeśli ktoś nie słyszał kompletnego aktywnego systemu Linna (byle dobrze ustawionego!), ten wcale tej firmy nie zna. Jak kupować Linna, to tylko w komplecie.

Pozostałe sprzęty w systemie:

MAJIK CD (Odtwarzacze CD)
NINKA (Zespoły głośnikowe)

Wojciech Pacuła