Autorzy książek o historii muzyki wielokrotnie wykorzystywali
ilustracje z trzytomowego dzieła ? Syntagma
musicum autorstwa Michaela Praetoriusa. Ten
tworzący na przełomie XVI i XVII wieku artysta niesłusznie uznawany jest za wybitniejszego teoretyka
muzyki niż kompozytora.
Trudno się dziwić podobnym
poglądom, zważywszy, że jego teksty i ilustracje dotyczące organów są biblią dla współczesnych budowniczych
tego królewskiego instrumentu. Ale warto też
pamiętać o czołowej roli, jaką Praetorius miał wśród
niemieckich kompozytorów XVII wieku. Szczególnie
zaś w instrumentalizacji utworów, co było wyjątkowe
w czasach, gdy ówcześni twórcy pozostawiali w tym
względzie wolną rękę poszczególnym wykonawcom.
Wybitny brytyjski specjalista od wykonawstwa muzyki
dawnej, Philips Pickett, po dokładnym przestudiowaniu
Syntagma musicum niezwykle pieczołowicie,
a zarazem oryginalnie przygotował nagranie tańców
wybranych z dzieła Praetoriusa z 1612 roku. Na potrzeby
płyty poświęconej greckiej bogini Terpsychory
Pickett zwiększył skład New London Consort do 40
osób. Dzięki temu uzyskał niezwykłe bogactwo dźwięków
i rzadko spotykaną barwę instrumentów. Nie dziwią zatem liczne nagrody dla tego nagrania.
Barbara Tenderenda
UNIVERSAL MUSIC POLSKA
Szczególnie polecamy
