Jan Sebastian Bach podjął pracę w kapeli dworskiej księcia Johanna Ernsta w Weimarze mając 18 lat. Był też organistą i opiekunem chóru, ale ani jego bogata w ozdobniki i zbyt długa, jak na cierpliwość wiernych, gra, ani praca z dziećmi nie przyniosła mu splendoru. Musiał wyjechać i dopiero w 1708 r. powrócił pod opiekę księcia, pełniąc na dworze funkcję organisty i klawesynisty.
Grywał do mszy i dawał koncerty, a po sześciu latach został mianowany koncertmistrzem, co zobowiązywało go do pisania kantat wykonywanych w zamkowym kościele. Do niech należą Kantaty BWV 202 i BWV 199 na sopran oraz Kantata BWV 152 na dwa głosy. W każdej z nich można znaleźć nowatorskie, jak na tamte czasy, stylistyczne zabiegi kompozytora.
Solistką w tych utworach jest Carolyn Sampson, a towarzyszy jej Freiburger Barockorchester pod kierunkiem Petry Mullejans. W Kantacie BWV 152 "Tritt auf die Glaubensbahn" dołączył bas-baryton Andreas Wolf, natomiast skromniejsza choć bardziej wymagająca dla muzyków jest warstwa instrumentalna napisana na obój, flet prosty, wiola d`amore i wiola da Gamba.
Album "Jan Sebastian Bach. Cantatas for Soprano" nagrano w Teldex Studio w Berlinie. Słychać sterylną, obszerną przestrzeń, w jakiej znaleźli się artyści, daleką od naturalnych wnętrz kościołów, gdzie była wykonywana.
Marek Dusza
HARMONIA MUNDI/CMD
