Technika gry na trąbce naturalnej należy do najtrudniejszych do opanowania spośród wszystkich instrumentów dętych. Wywodzi się z archaicznych instrumentów blaszanych, na jakich do dziś gra się fanfary.
W dłoniach wirtuoza zmienia się jednak w wyrafinowany brzmieniowo instrument, a wydobywane z niego nuty mają wyjątkowy blask i donośność. To powoduje, że często używa się tłumików. Do mistrzów tego instrumentu należy Węgier Krisztian Kovats, który uczył się także gry na tzw. cynku, trąbce z otworami na palce zamiast tłoków oraz na trąbce barokowej.
Przed nagraniem koncertów na trąbkę kompozytorów epoki baroku - Johanna Stamitza, Johanna M. Spergera, Josepha Riepela, Johanna Otto i J.G. Langa – ważna była decyzja, na jakim instrumencie zostaną wykonane.
Krisztian Kovats przestudiował różne możliwości, włącznie z rysunkami Leonarda da Vinci, który zaprojektował w XV w. trąbki z otworami. Zdecydował, że zagra na specjalnie wykonanym instrumencie z czterema otworami, by zapewnić najlepszą intonację trąbki w tych wymagających dziełach.
Towarzyszy mu znany niemiecki zespół L'arpa Festante, grający muzykę dawną na instrumentach z epoki. Muzycy i solista osiągnęli wspaniale zintegrowane brzmienie. Czy tak wykonywano te utwory 250 lat temu? Z pewnością teraz brzmią ciekawiej.
Marek Dusza
CPO/BR-Klassik/CMD
