Narkotyki

"Narkotyki" są pierwszym, sygnowanym własnym nazwiskiem przedsięwzięciem płytowym tego znanego popularyzatora muzyki przedwojennej Warszawy. Płyta jest owocem poszukiwań na przestrzeni lat, które Jan Emil Młynarski prowadził przygotowując audycje radiowe, najpierw w Programie Trzecim Polskiego Radia, a potem w Radiu Nowy Świat.

Tytuł płyty jest bezpośrednim określeniem zbioru 9 piosenek, będących poetycką metaforą miłości, która może być, jak "Haszysz", "Kokaina", "Narkoza", "Nikotyna" czy "Opium". Zaskakujący jest sposób oprawy muzycznej, jaką przybrały te zapomniane perełki polskiej muzyki lat 30.

W Warszawskim Combo Tanecznym towarzyszyły mu charakterystyczne dla podwórkowych kapel instrumenty – gitara, bandżola, akordeon, skrzypce i piła. Tu Jan Emil Młynarski śpiewa z akompaniamentem prowadzonej przez Piotra Wróbla – Brass Federacji, czyli zespołu złożonego wyłącznie z instrumentów dętych oraz czteroosobowego chórku.

W piosence "Alkohol i miłość" pojawia się dodatkowo Ania Rusowicz, która stworzyła z Młynarskim nieco frywolny duet. Autor najwyraźniej bawi się konwencją, opakowując tanga i walce w bliższy jazzu, niż dancingu entourage.

W obecnych czasach "politycznej poprawności" teksty gloryfikujące używki pewnie by nie przeszły. Czasami wydaje mi się, że nasi dziadkowie byli bardziej postępowi i bardziej cenili sobie rozrywkę niż my teraz.

Grzegorz Dusza
Mystic