Urodzony w Budapeszcie pianista András Schiff zakupił 9 lat temu zabytkowy instrument nazywany fortepiano. Ok. 1820 roku wykonał go w Wiedniu Franz Brodmann, a był to czas, kiedy swoje fortepianowe utwory pisał Franz Schubert.
Można rzec, że fortepiano było prekursorem dzisiejszego fortepianu, miało skalę sześciu oktaw i cztery pedały o nieco innym działaniu w porównaniu ze współczesnymi instrumentami. Dzięki temu można na nim uzyskać śpiewne brzmienie, jakie w swoim czasie osiągał kompozytor. Jest o tym przekonany András Schiff, który przekazał swoje fortepiano, które należało niegdyś do ostatniego austriackiego cesarza Karola I, do Beethoven-Haus w Bonn.
W sali kameralnej tego muzeum na swoim fortepiano dokonał nagrań dwóch sonat Franza Schuberta: c-Moll i A-Dur oraz Vier Impromptus D 899 i Drei Klavierstucke D 946. Te utwory powstały w ostatnim roku krótkiego życia kompozytora, już po śmierci Beethovena, którego uważał za niedoścignionego mistrza fortepianowych kompozycji.
W swych interpretacjach András Schiff skupił się na uzyskaniu specyficznego brzmienia, jego gra jest dystyngowana, przejrzysta, pełna niuansów, subtelna i wypełniona kolorami, które trudno uzyskać na dynamicznym fortepianie. Dzięki temu melodyka utworów Schuberta stała się bardziej wyrazista niż w innych współczesnych interpretacjach.
Marek Dusza
ECM New Series/Universal
