Grupa dziesięciu młodych entuzjastów kreatywnych dokonań pod wodzą pianisty Guidiego realizuje trzynastoczęściową suitę o zbuntowanej parze kobiety i mężczyzny z pamiętnej manifestacji na pekińskim Placu Tiananmen (1989 r.).
Giovanni Guidi to młody, obiecujący talent (ma tylko 25 lat) włoskiej sceny jazzowej i wychowanek trębacza Enrico Ravy. Materiał na płycie został skomponowany przez Guidiego z niewielką pomocą kolegów z zespołu. W małym big-bandzie mamy dwie trąbki, trzy saksofony (w tym nawet niezwykle ekspresyjny basowy), puzon, fortepian, bas, perkusję i perkusjonalia, co pozwala stworzyć niezbędną potęgę brzmienia dla podkreślenia momentów dramatycznych. W suicie znajdujemy malownicze krajobrazy muzyczne (jak w "Prazske Jaro"), narastający dramatyzm (w "Wounded Knee") z romantycznym rozmachem przypominającym Michaela Gibbsa, klimaty melancholijne z fortepianem w roli wiodącej (w "Il Partigiano Johny", "Paisa"), reminiscencje nostalgicznego tonu wypowiedzi Carli Bley (w "Napoli", "Sono Sethu Ubumnyama"), w których sielankowy spokój i melodyjność ( jak w 180/78") zakłócają nienatarczywe wycieczki we free, mające symbolizować walkę o wolność przekonań.
Cezary Gumiński
CAM JAZZ / MULTIKULTI
