Sześć jego autorskich albumów, dokonanych w różnych składach instrumentalnych, zyskało nominację do nagród Grammy. Talent młodego Claytona doceniło już wcześniej wielu wybitnych jazzmanów, zapraszając go do owocnej współpracy. Niniejszy album jest autorskim, nagranym przez niego dla wydawnictwa Blue Note.
Gerald Clayton, który zasiadł do koncertowego i elektrycznego fortepianu, zaprosił na sesje nagraniowe: wibrafonistę Joela Rossa, flecistkę Elenę Pinderhughes, trębacza Marquisa Hilla oraz perkusistę Kendricka Scotta; w poprodukcyjnych zabiegach wziął również udział perkusista Kassa Overall.
Niniejszy album - "Ones & Twos" - stanowi eksperyment, którego inspiracją był "turntablism", czyli DJ-ska sztuka zmyślnego łączenia w jedno nagrań z dwóch płyt, co wymaga specjalnej wyobraźni.
Ten krążek zawiera frapujący materiał pierwotny, a pod koniec roku ma się ukazać swoisty mix, gdy odpowiednie fragmenty płyty będą przez autora łączone. Clayton stawia szereg pytań: "Czy jest możliwe, aby dwie melodie koegzystowały ze sobą harmonijnie? Czy jedna z nich będzie dominować?Co taki eksperyment powie nam o koegzystencji nie tylko w sztuce, ale też w kontaktach międzyludzkich?
Zapewne będą w tych relacjach momenty napięć jak i sielankowych konsonansów. Wprawdzie polifonia jest związana z jazzem, ale należy się spodziewać, że pomysł Claytona wniesie coś nowego. Gdy sięgnąć w historię muzyki, to elementy polifonii towarzyszą formom klasycznym już od wieków, a w muzyce etnicznej najwspanialsze efekty uzyskują chóry z Afryki Południowej.
Tuzin utworów zebranych na płycie Geralda Claytona ma wyraźnie zróżnicowane faktury brzmieniowe. Każdemu utworowi (od 1 do 6) ze strony A płyty odpowiada utwór (od 7 do 12) ze strony B, trwające w parach dokładnie tyle samo. Można więc poeksperymentować samemu z ich miksowaniem.
Każda taka para utworów wydaje się tworzyć układ typu: pytanie – odpowiedź. Tak więc można sparować soul-jazzowy motyw "Angels Speak" z melodyjnym tematem "Lovingly". Afrolatynoski klimat utworu "Cinnamon Sugar" wydaje się dobrze harmonizować z hip-hopującym "Rush". Jazz- rockowy koncept "Sacrifice Culture" można świetnie złączyć się z melancholijnym "For Peace".
Nastrojowy "How much Love?" uzyskuje odpowiedź w postaci bardziej abstrakcyjnego "More Always". Modernistyczna kompozycja "Space Seas" tworzy jakby uzupełnienie dla "Count M". Wreszcie balladowy temat "Just above" wzbogaca forma "Endless Tubes". Czekamy jednakże na oryginalne miksy autorskie!
Cezary Gumiński
BLUE NOTE/UNIVERSAL
