Już za późno, by polecić naszym czytelnikom trasę koncertową szwedzkiego tria e.s.t. po Polsce. Pomiędzy 15 a 20 listopada zagrali w pięciu miastach: Wrocławiu, Chorzowie, Warszawie, Łodzi i Gdyni. Znając popularność zespołu, wszędzie można się było spodziewać kompletów publiczności.
Ich koncerty są wprost magiczne. Wciągają w świat muzyki improwizowanej, jakiego wcześniej nie znaliśmy. Każdy występ jest inny, choć tematy mogą się powtarzać. Muzycy inaczej rozkładają akcenty, inne są solówki, po prostu inna dramaturgia. A że mają w repertuarze wcale pokaźną liczbę kompozycji, rzadko je powtarzają.
Kto nie był na koncercie e.s.t. , może sobie wyobrazić to, co dzieje się w audytoriach w Europie i w Ameryce (gdzie niedawno dotarli), słuchając tego nagrania z koncertu w Hamburgu 22 listopada 2006 r. Entuzjastyczne reakcje publiczności w dużej, co można poznać po czasie pogłosu, Laeiszhalle, są nagrodą za jeden z najlepszych koncertów, jakie kiedykolwiek zagrali.
Czytając wspomnienia road managera, szefa wytwórni ACT Siggi Locha i samych muzyków, możemy pomyśleć, że był to zwykły koncert. Muzycy przyjechali z Muensteru w ostatniej chwili, spóźniła się ekipa nagłaśniająca, która ugrzęzła w korku na autostradzie. Ale koncert nagrywali radiowcy z NDR, więc nie było kłopotów z osiągnięciem perfekcyjnego brzmienia na płycie. Hamburg był ostatnim występem na niemieckiej części światowego tournée promującego album Tuesday Wonderland.
Muzycy dali ponad sto koncertów w 24 krajach, również w Polsce. Po raz pierwszy od 12 lat koncert właśnie z Hamburga miał być wydany na płycie, więc może to zdopingowało muzyków do jeszcze lepszej gry. O tym, że był najlepszym w ich karierze, napisał nawet Siggi Loch, który widział ok. 50 ich występów w ciągu ostatnich dziesięciu lat, kiedy nagrywają dla ACT-u.
Warto podkreślić, że to dwupłytowy album zawierający zapis całego koncertu z oklaskami, okrzykami i oczekiwaniem publiczności na bisy. Na obu płytach znajdziemy 120 minut muzyki. Utwory trwają od 6 do 19 minut.
Jedno jest pewne, kariera tria e.s.t. rozwija się. Prestiżowy amerykański magazyn jazzowy "Down Beat" zamieścił ich zdjęcie na okładce numeru z maja 2006 r. dając tytuł "Europe Invades!". W 2003 r. zespół zaproszono po raz pierwszy do USA, gdzie poprzedzał występy popowej wokalistki k.d. lang. Szwedzi występowali na stadionach, wzbudzając aplauz 50-tysięcznej publiczności. Od tamtego czasu co roku grają w Ameryce.
Kiedy zapytałem Pata Metheny'ego, kogo uważa za najważniejszego muzyka jazzowego w Europie, wymienił od razu nazwisko Esbjörna Svenssona. Pianista wspominał, że na początku chętnie grywał również na perkusji, ale kiedy poznał Magnusa Öströma, postanowił pozostać przy fortepianie. Miał świetnego nauczyciela Polaka, który pokazał mu piękno harmonii w muzyce Chopina. Moim zdaniem słychać je w jego grze cały czas.
Po kilku latach prób z różnymi basistami Svensson trafił wreszcie na odpowiedniego Dana Berglunda, i uznał, że trio jest gotowe wydać płytę "When Everyone Has Gone", która ukazała się tylko w Szwecji. Od kiedy trafili pod skrzydła niemieckiej wytwórni ACT, każda następna ich płyta rozchodzi się w coraz większym nakładzie. Pierwszym międzynarodowym sukcesem był album From "Gagarin's Point of View".
W W. Brytanii uzyskali tytuł płyty roku dla albumu "Good Morning Susie Soho: i nagrodę dla najlepszego tria, we Francji nagrodę Victoire du Jazz i Revelation of the MIDEM Festival, w Niemczech dwukrotnie wyróżniono ich nagrodą krytyków za płyty "Strange Place For Snow" i "Viaticum". Ukoronowaniem osiągnięć tria było przyznanie Svenssonowi tytułu Europejskiego Muzyka Roku 2004. W wielu krajach ich albumy sprzedają się tak dobrze, że trafiają na popowe listy przebojów.
Myślę, że podobnie będzie z płytą "Live in Hamburg". Tym bardziej że ukazuje się w przedświątecznym "prezentowym" okresie. Każdy miłośnik jazzu czy po prostu ambitnej muzyki, w której o coś chodzi, na pewno się z niej ucieszy.
Grzegorz Dusza
ACT MUSIC/GIGI DISTRIBUTION
