Z wyrobem firma związana jest przeszło sto lat. Sam widziałem niedawno sprężynowy gramofon tubowy Thorensa z lat 20. ubiegłego stulecia. Korzenie Thorensa tkwią jeszcze w wieku XIX, w Szwajcarii, ale już od dawna zakłady produkcyjne przeniesiono do Niemiec, do miasteczka Lahr, obok Strasburga.

Nawet w złotych latach dla gramofonu, a więc w latach 70., Thorens nie zapominał o zwykłych użytkownikach czarnych płyt, oferując szereg tanich modeli, wyposażonych w automatykę obsługi. Podobnie jest i dziś, gdyż w liczącej sześć pozycji ofercie połowa to właśnie modele tanie (TD 170, 190 i 295).

Na wyższej półce znalazły się kolejne trzy urządzenia o symbolach TD 800, 810 i 850. Są one wyposażone w obudowę z MDF-u wzmocnioną płytą stalową, wspartą na regulowanych stożkach tłumionych polimerem, samosmarujące, stalowe łożysko z wolframową kulką, sterowany elektronicznie asynchroniczny motor z transmisją paskową, talerz aluminiowy (3-4 kg) i ramię brytyjskiej Regi.

Bieżąca oferta obejmuje jeszcze akcesoria, takie jak oddzielny zasilacz do wszystkich modeli, przedwzmacniacz do wkładek MM i oryginalny stabilizator (docisk) do płyt, w którym krążek centralny otacza wianuszek ośmiu mniejszych krążków; zestaw taki ponoć skutecznie tłumi rezonanse własne płyty, poprawiając zdolność odczytu igły.

Thorens 190-1 - obudowa i montaż

Thorens 190-1 to gramofon skrzynkowThorens 190-1 - y z pokrywą. Wykonana z płyty wiórowej obudowa pociągnięta czarnym, matowym lakierem, wsparta jest na czterech płaskich nóżkach z wypukłą podkładką antypoślizgową.

Montaż urządzenia jest prosty, a należy zacząć od ustawienia gramofonu na gładkiej, stabilnej i poziomej powierzchni (ta uwaga dotyczy wszystkich gramofonów). Następnie usuwamy plastikowe blokady śrub mocujących zawieszenie gramofonu, po czym zakładamy pasek łączący zamocowany na stałe talerzyk pośredni wykonany z tworzywa z ośką silnika.

Po osadzeniu lekkiego talerza tak, by stalowe zatrzaski zamknęły się w odpowiednich wycięciach w osi, przykrywamy go grubą, miękką podkładką materiałową.

Thorens 190-1 - wkładka i prędkości obrotowe

Gramofon wyposażony został we wkładkę Ortofona typu "concorde", zamocowaną do odkręcanej, plastikowej główki. Regulacje sprowadzają się do wyważenia ramienia, ustawienia siły nacisku pokrętłem z prawej strony jarzma i antyskatingu pierścieniem u podstawy jarzma. Zawiasy pokrywy gładko wchodzą w odpowiednie wycięcia z tyłu obudowy i dobrze trzymają pokrywę w różnych położeniach.

Mechanizm automatycznej obsługi działa bez zarzutu.

Thorens 190-1 oferuje aż trzy prędkości (331/3, 45 i 78 rpm), wybierane przełącznikiem z lewej strony talerza oraz pełną, mechaniczną automatykę obsługi.

Dźwigienki z prawej strony ramienia służą do uruchomienia/zatrzymania mechanizmu i wyboru średnicy płyty (17 i 30 cm). Za nimi jest jeszcze pionowo ustawiona dźwignia windy ramienia w odwrotnym układzie (przestawiając do siebie podnosimy ramię).

Po położeniu płyty wystarczy przesunąć dźwigienkę startu: włączony silnik uruchamia zespół krzywek i dźwigni powodujących podniesienie ramienia, a następnie jego przeniesienie i opuszczenie w rowki rozpoczynające płytę.

Gdy odtwarzanie dobiegnie końca, ramię zostanie podniesione, przesunięte na wspornik i opuszczone, a silnik wyłączony. Istnieje oczywiście możliwość manualnego uruchomienia poprzez ręczne przesunięcie ramienia nad dowolne miejsce płyty, silnik włącza się wówczas automatycznie, podobnie jak procedura samoczynnego stopu.

Gramofon Thorens 190-1 przybył w towarzystwie innego znajomego - Vincenta. Ten tranzystorowy przedwzmacniacz oferuje dwie pozycje do wzmocnienia sygnału z wkładek MM i jedną - z wkładek MC.

Odsłuch

Właściwie tuż przed rynkowymi narodzinami płyty kompaktowej, bo w roku 1981, saksofonista Grover Washington Jr. nagrał dla Elektry płytę będącą kwintesencją lansowanego w Trójce przez Marka Niedźwieckiego stylu "smooth jazz cafe".

Igła Ortofona gładko wskoczyła w rowki, serwując ciepły i miękki dźwięk. Jego dominantą była łagodnie podana średnica, oszczędnie zdobiona drobiazgami z górnych rejestrów i podparta może niezbyt przejrzystym, ale pewnym basem.

Całość odznaczała się zwartym, płynnym i z lekka przymglonym charakterem. Przyjemne i relaksujące brzmienie nie absorbowało słuchacza ani analizowaniem detali, ani wyczynami w dole pasma. Owo zawoalowanie dźwięku miało i tę dobrą stronę, że nie raziły żadne ostrości, a także mniej było słychać szumów i trzasków starszych płyt.

Oszczędny w projekcie i komponentach, najtańszy w naszym zestawieniu Thorens 190-1 jest zupełnie przyzwoicie wykonany, zaś jego brzmienie - choć trudno byłoby je nazwać audiofilskim- gwarantuje poziom pozwalający się cieszyć zbiorem posiadanych płyt bez irytacji wynikającej z ich niekiedy złego stanu.

Pozytywnie reaguje na zmianę wkładki i/lub przedwzmacniacza. W pełni zautomatyzowana obsługa stanowi bezsporny atut dla zwykłych użytkowników.